ΗΛΙΑΣ ΓΚΡΗΣ

Η ΑΙΩΝΙΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΨΕΥΔΟΥΣ

Σύναξα φωνές συλλαβές απ’ τα υπόγειά της
ρεύματα να ξεχυθούν εωθινός αγέρας
πάνω από συντρίμια τάφους συλημένους
με υπόκωφο θρήνο ελληνικό. Και άραξα

εδώ σ’ένα διάζωμα πληκτικής παράστασης
να βλεπω τα ωραία τους θηριώδη ψεύδη
στο παζάρι ψυχών ευπώλητη πραμάτεια

και πριν ο Γεμιστός της χαρμολύπης Πλήθων
          αναφωνήσει
       Έλληνες εσμέν... βρε, κουτορνίθια
πρώτο άπλωνε ρίζες αδηφάγο το μέγα ψεύδος

αιώνες πρώτο ψεύδος σε καρδιές και ποιήματα
αιώνες μέγα ψεύδος σε μυαλά και κοάσματα
εξαιτίας του χάνει το δρόμο της η πατρίδα

το ψεύδος σαγηνεύει λάμια και βγάζει γλώσσα
φτηνές κολακείες γαλιφιές πεπρωμένου

και οι χάκερς της μνήμης τζογάρουν κειμήλια
που θα ‘ντυναν τα παιδιά μας ορφανά από μέλλον.

                                                                2005, 2016