Εκτύπωση του άρθρου

ΓΙΩΡΓΟΣ ΒΕΗΣ



Αποκατάσταση  


Με την αφή το θειάφι γίνεται χρυσάφι,

θεόπτες πάλι από τύχη· έξω το φως

φθείρεται, αργεί η θύελλα να ξεσπάσει

έλα εδώ, χώμα, κοντά στα μεγάλα 

 

ψέματα, στα μαύρα μαλλιά της έκστασης •

δώσε τα πουλιά στο ποτάμι τους, κράτησε

για σένα το μέλλον των κοραλλιών, ή έστω

τα ζώα των χρωμάτων, καμία λίμνη 

 

καμία πηγή δεν είναι αδιάφορη˙

ένα λιοντάρι μαθαίνει να γλύφει σωστά

τα δάχτυλα των ποδιών μας στην άκρη 

 

των οργασμών, στα γόνατα πέφτει ο καιρός

για λίγα χάδια, φοβάται την άνοιξη

τρέχει να κρυφτεί στο λαιμό σου το παρελθόν.


 


Γιώργος Βέης 


 


Ημ/νία δημοσίευσης: 21 Μαρτίου 2006