Εκτύπωση του άρθρου

ΕΛΙΣΑΒΕΤ ΑΡΣΕΝΙΟΥ


 

Καθισμένος/-η σε τι χλοοτάπητα

Θα πω τώρα κάτι αναφομοίωτο
Αλλά εσείς θα δείτε τι θα το κάνετε.
Ρίχνοντας τα βοτσαλάκια μου στη μεγάλη αλληγορία
Εκεί που θα μπορούσα να ρίχνω τροφή
Στα τερατώδη χρυσόψαρα.
Υπάρχει ένα ενδιάμεσο είδος αποδείξεων
Ανάμεσα σε μένα
Και σ’ αυτά που γράφω
Αναφορικά με την πραγματικότητα.
Μέχρι να μου κατασπαράξουν το χέρι
Που παρορμητικά έβαλα στο νερό
Νομίζοντας πως θα βγει στο Κάμελοτ
Οπλισμένο
Και να τελειώσει η βιωματική σχέση μου
Μαζί σας.

 

Ήθελα να φοράω μαντήλα

Ήθελα να φοράω μαντήλα
να ντύνομαι σεμνά
ώστε σε κάθε πέρασμα του θανάτου
στο στάδιο εκείνο
το αγριεμένο
σα γυναίκα
να αλλάζω κάλυμμα
στα μάτια
άλλο το πρωί
άλλο τα απογεύματα
για καφέ, για τσάι
άλλο βέβαια όταν (τυχαία)
επικρατεί.

 


Ημ/νία δημοσίευσης: 12 Νοεμβρίου 2017