Εκτύπωση του άρθρου
ΜΑΡΙΑ ΚΟΥΛΟΥΡΗ
Ψυχοτραυματολογία : Το δοκίμιο της ποίησης

  
 
Το σώμα έχει κύτταρα. Πολλά είδη κυττάρων. Οι νευρώνες είναι ένα από αυτά. Είναι στον εγκέφαλο. Δισεκατομμύρια. Έχουν διακλαδώσεις. Είναι ο ένας δίπλα στον άλλον. Είναι ο ένας ανάμεσα στον άλλον. Είναι απέναντι. Πρέπει να συνεργαστούν. Να επικοινωνήσουν.Βασική τους λειτουργία ο υπολογισμός. Αξιολογούν το ερέθισμα. Το διοχετεύουν. Το επισυνάπτουν. Εκεί, σε εκείνο το σημείο της επαφής τους. Εκεί βρίσκεται η μνήμη. Στη σύναψη. 

Αυτό δεν είναι ακριβές. Αυτό είναι περίπου έτσι.

Οι απολήξεις. Οι δενδρίτες δεν ενώνονται πραγματικά. Κάνουν ότι ακουμπούν. Λέμε πως είναι σαν να ακουμπούν. Υπάρχει ένα κενό εκεί. Είκοσι δισεκατομμυριοστά του μέτρου.Αυτό είναι το μέγεθος της μνήμης. Εκεί, μέσα στον κενό χώρο αναπτύσσεται. Στο συναπτικό χάσμα. Πηγαινοέρχονται μόρια. Νευροδιαβιβαστές. Μικροδευτερόλεπτα διαρκεί η κίνηση.Εκατομμυριοστά του χρόνου. Τόσο ζει η μνήμη.

Μετά γίνεται σύμβολο. Συναίσθημα. Πράξη. Ανάμνηση.
Καμιά φορά, γίνεται ποίημα.
Στην αρχή, είναι πάντα ένα τραύμα
 
.
 


Ημ/νία δημοσίευσης: 28 Ιανουαρίου 2013