ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΑΔΑΚΗ

Madeleina lolita

Σήμερα έπιασα μια πεταλούδα όμορφη μικρή ερωτευμένη
Της ανήκε στον κήπο το κάθε λουλούδι όλος ο ήλιος
Έσκυψα πάνω της σιγά και με μια απόχη τη φυλάκισα
Τώρα μου χαμογελά μέσα σ’ ένα βάζο
Χαμόγελα μόνο δικά μου ολόδικά μου
Δε θα ξαναπαίξει γύρω από τις πράσινες συστάδες
Δε θα ξαναμιλήσει στις ακρίδες και τις πασχαλίτσες
Θα ξαπλώσει μαλακά πάνω στο λευκό χαρτόνι
Δυο καρφιτσούλες θα μπηχτούνε στα φτερά της
Μια άλλη πεταλούδα θα κλάψει που της πήρα τη lolita της
Αλλά εμένα δε με νοιάζει ήταν δική μου από πάντα
 

Ο Άγιος Μασιμόν

Ο Μασιμόν ανάβει το τσιγάρο του
Πίνει μια γουλιά από το ρούμι του
Πιστοί προσέλθετε εάν τολμάτε
Το θυμίαμα μυρίζει, τα κεριά τρεμοφέγγουν
Οι πιστοί γεμίζουν το σπίτι
Φέτος θα’ ναι στου Φερνάντο
Άγιε με πρόδωσε κλαίει η Μαρία, τιμώρησέ τον
Με εξαπάτησε φωνάζει ο Σιμόν, κάψτον
Ότι μπορεί θα κάνει, ακόμη και θαύματα
Εκεί στη Γουατεμάλα ξέρουν από αγιοσύνη
Πορτοκαλί, κόκκινο, πράσινο
Οι Μάγια αγαπούν τα χρώματα
Να άγιε πάρε κι από ‘μένα λίγο καπνό
Αυτοί που με πλήγωσαν τώρα ας πονέσουν
Ξέρω με καταλαβαίνεις καλά
Εσύ δεν είσαι σαν την Παναγίτσα της Γουαδελούπης
Εσύ ματώνεις όπως εγώ
Στις όχθες της λίμνης Ατιτλάν σου αποθέτω την ψυχή μου
Πρόσφορο στην ποδιά του Νέου Κόσμου

Η Μαρία Παπαδάκη γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Θεσσαλονίκη. Τα τελευταία χρόνια ζει και εργάζεται στην Αθήνα. Είναι δικηγόρος. Εκπροσωπεί την Εθνική Επιτροπή για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου στις Επιτροπές που κρίνουν αιτήματα ασύλου. Είναι υποψήφια διδάκτωρ Διεθνούς Δικαίου στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και πραγματοποιεί μεταπτυχιακές σπουδές στην Πολιτιστική Διαχείριση στο Πάντειο Πανεπιστήμιο.

Ποιήματά της της έχουν φιλοξενηθεί στα περιοδικά ΕΝΕΚΕΝ και Φρέαρ. http://papadakimaria.blogspot.gr/