TUDOR ARGHEZI
Πνευματικόν
Σκοτάδι μαύρο, ζόφος πηχτό.
Κάποιος χτυπάει στου κόσμου το βυθό.
Είναι κανείς ή ίσως μου φαίνεται;
Ποιος τάχατες να περιφέρεται
χωρίς φεγγάρι ή κερί ν’ ανάφτει,
στου κήπου τις λεύκες ποιος να σκοντάφτει;
Ποιος άγρυπνος, άφωνος περπατεί
ίδιος περιπλανώμενη ψυχή;
Ποιος είσαι ; Λέγε, μη φοβού !
Πόθεν έρχεσαι, μπήκες από πού;
Εσύ’ σαι, μάνα ; Νιώθω τρεμούλα.
Μικρή μου μάνα, καλή μανούλα,
επάνω σου τα χώματα βαραίνουν,
μα ζωντανοί στον κόσμο πια δεν μένουν.
Όλοι έφυγαν αφού έφυγες εσύ,
όλοι κοιμήθηκαν, όλοι έχουν νυχτωθεί.
Όλοι πέθαναν δια παντός.
Μέχρι κι ο σκύλος έπεσε ξερός.
Στέρεψαν τα σπαρτά,
μαράθηκε ο βασιλικός και η μουριά.
Κάτω απ’ του φεγγαριού το γείσο, τα τρυγόνια
πέταξαν, και μαζί τα χελιδόνια.
Έρημες οι κυψέλες και νεκρές.
Οι λεύκες γέμισαν σκουριές.
Γείρανε οι τοίχοι. Σάπισε
η αυλή…
Ε ! το περβόλι ποιος διανυεί
και ποιος σταμάτησε;
Ποιος είσαι; Τι ζητάς,
παραμυθένιο πλάσμα που άφαντο περπατάς.
Εδώ κανείς δεν μένει πια
είκοσι τόσα χρόνια…
Εγώ’ μαι σκόρπιος μέσ’ στ’ αγκάθια, στα κοτρόνια…
Κι ο αριθμός στην είσοδο νεκρός,
και το κουδούνι, το κλειδί κι η κλειδωνιά.
Μπορεί και να’ ναι ο Ποιος-ξέρει-ποιος
που εδώ για πρώτην έφτασε φορά
και μέσ’ στο σκότος καρτερεί κρυφτός
να μάθει όλα όσα ο νους μου βάζει.
Ε ! ποιος, μαυροντυμένος, γυρνά και δεν κοπάζει;
Ποιος με τη σάρκα του όλο σκάβει το μαντρί,
και με το δάκτυλό του σαν καρφί,
που απόκριση πια βρίσκει στις πληγές μου;
Ποιος στάθηκες έξω απ’ την πόρτα, πες μου;
Έχω τραχύ το στόμα απ’ τη στάχτη, και πικρό.
Το σώμα μου δεν μπορώ πια να το σηκώσω.
Ω, γείτονα, άνοιξέ μου. Πώς διψάω !
Να το αίμα μου, να η δόξα μου και να
και δηλητήριο κι ουρανού μανά.
Δραπέτευσα από το Σταυρό.
Κρύψε με στην αγκάλη σου• δεν έχω πού να πάω.
Cuvinte potrivite, 1927
Tudor Arghezi
Ημ/νία δημοσίευσης: 15 Νοεμβρίου 2006
- ΣΤΕΦΑΝΟΥ, ΛΥΝΤΙΑ
- BELLI, GIOCONDA
- COLLINS, BILLY
- ΑΓΓΕΛΑΚΗ-ΡΟΥΚ, ΚΑΤΕΡΙΝΑ
- ΑΝΘΟΛΟΓΙΑ ΠΟΙΗΣΗΣ ΤΟΥ 21ου ΑΙΩΝΑ
- ΑΝΘΟΛΟΓΙΟ ΣΟΝΕΤΟΥ
- ΒΑΡΒΕΡΗΣ ΓΙΑΝΝΗΣ
- ΒΕΗΣ, ΓΙΩΡΓΟΣ
- ΒΛΑΒΙΑΝΟΣ, ΧΑΡΗΣ
- ΙΣΑΡΗΣ, ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ
- ΚΑΡΟΥΖΟΣ, ΝΙΚΟΣ
- ΚΩΣΤΑΒΑΡΑΣ, ΘΑΝΑΣΗΣ
- ΜΗΤΡΑΣ, ΜΙΧΑΗΛ
- ΠΑΛΑΜΑΣ, ΚΩΣΤΗΣ
- ΡΟΥΜΑΝΟΙ ΠΟΙΗΤΕΣ ΤΟΥ ΜΕΣΟΠΟΛΕΜΟΥ
- ΛΑΓΙΟΣ, ΗΛΙΑΣ
- ΠΟΙΗΣΗ ΚΑΙ ΕΙΚΟΝΑ
- ΤΟ ΦΕΓΓΑΡΙ ΤΗΣ ΓΗΣ ΚΑΙ Η ΣΕΛΗΝΗ ΤΩΝ ΠΟΙΗΤΩΝ.
- ΟΙΚΟΣ & ΠΟΙΗΣΗ
- ERICH FRIED
- JATTIN GOMEZ, RAUL
- JUARROZ, ROBERTO
- ROTHENBERG, JEROME
- SEXTON, ANNE
- ΓΟΝΑΤΑΣ, Ε.Χ
- ΚΑΡΑΒΑΣΙΛΗΣ, ΓΙΩΡΓΟΣ
- ΠΟΙΗΤΕΣ ΤΗΣ ΒΕΓΓΑΛΗΣ
- Ποιητές του περιοδικού AutreSud
- ΤΑΣΟΣ ΛΕΙΒΑΔΙΤΗΣ
- ΣΑΡΑΝΤΑΡΗΣ, ΓΙΩΡΓΟΣ
- NOVAC, ANDREI
- Βάλια Γκέντσου, Παραμύθια ανάποδα (Θεμέλιο, 2020) ΩΣ ΑΓΑΠΗΤΑ ΤΑ ΣΚΗΝΩΜΑΤΑ ΣΟΥ* Τα μεσημέρια στο σπίτι κυλούσαν αργά σαν μεγάλα ποτάμια ο βυθός παγίδευε τις βεβαιότητες Πήγαινα και καθόμουν στο πίσω μέρος μιας άδειας εκκλησίας σ
- ΒΛΗΣΙΔΗ, ΕΛΕΝΗ
- ΚΑΤΣΑΜΠΗ, ΣΤΕΛΛΑ
- ΛΟΥΚΙΔΟΥ, ΕΥΤΥΧΙΑ-ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ
- ΜΟΥΣΙΚΗ ΚΑΙ ΠΟΙΗΣΗ
- ΠΕΡΙ ΖΩΩΝ ΓΛΩΣΣΑΣ
- ΠΟΙΗΣΗ ΚΑΙ ΣΤΙΓΜΙΟΤΥΠΟ
- ΣΙΔΕΡΗΣ, ΝΙΚΟΣ
- ΤΙΜΟΘΕΟΥ, ΑΝΤΡΕΑΣ
- CALLEJON, BEGONIA
- ROFFÉ, MERCEDES
- WILMS MONTT, TERESA
- WILMS MONTT, TERESA
- ΖΝΤΡΑΒΚΑ ΜΙΧΑΙΛΟΒΑ
- ABRUTYTE, NERINGA
- AKHMATOVA, ANNA
- ALTOLAGUIRRE, MANUEL
- AMIRTHANAYAGAM, INDRAM
- AMΜONS, A.R.
- ...Δείτε περισσότερα