ΒΑΣΙΛΗΣ ΡΟΥΒΑΛΗΣ

(Ιντερμέδιο)

Τέτοιον Μάρτιο δεν θα ξαναζήσω.
Φυσούσε όταν περνούσα τον τόπο. Εξω από τον μικρό ναό υπήρχαν υπολείμματα φωτιάς. Ο αέρας εισχωρούσε από παντού. Το φως μαλάκωνε την αίσθηση της εγκατάλειψης. Οι άγιοι στους τοίχους, έτοιμοι για την αναμέτρηση.
Το ωραίο είναι δυνατότητa˙ παραμένει στο άπειρο, συνεχές κι ευδόκιμο. Εσκυψα για να δω καλύτερα μέσα από το σπασμένο παράθυρο. Η πόρτα έτριξε στο πέρασμά σου.
Είσαι ό,τι δεν φανταζόμουν πως υπάρχει μέσα μου. Ακούγοντας τις φωνές, τις φωνές, τις φωνές, ορίζω ξανά την αλήθεια - αυτήν που πίστευα μόνο με τα δάχτυλα και τον νου.
Η αγωνία ταιριάζει στην επιθυμία.
Απ’ αυτό το μονοπάτι δεν είχα περάσει άλλοτε. Επιστρέφω με άμμο και κλωνάρια στα χέρια.           

Βασίλης Ρούβαλης