MIHAI EMINESCU
Τ’ άστρα ψηλά [1]
Τ’ άστρα ψηλά [1]
Τ’ άστρα ψηλά
πάνω απ’ τις θάλασσες
καίν’ στον ορίζοντα
μέχρι που σβήνουν.
Σήμα σαν δόθηκε
σαλεύουν τ’ άρμενα
και τα κατάρτια τους
όλα τα πλοία.
Κάστρα πλωτά
λες κι είναι όλα τους,
πάνω σε απέραντες
υγρές ερήμους.
Οι πελαργοί
παίρνουν τη στράτα τους
μέσ’ απ’ τα σύννεφα
του φθινοπώρου.
Σμήνη πετούν,
κι είναι το διάβα τους
αιώνιο πέρασμα
και τίποτ’ άλλο…
Του δάσους λούλουδα
οι ζωές μας μοιάζουνε·
μα και τα νιάτα μας
καίνε και σβήνουν.
Κι η τύχη γρήγορα
στην πτήση δίνεται,
γιατί η αδράνεια
ευθύς την διώχνει.
Ενόσω ζω
σκύψε εσύ, άγγελε,
κι άκου το κλάμα μου
γεμάτο αγάπη
Κρίμα δε θα’ τανε
να χαραμίζεται
η στιγμή η σύντομη
που μας εδόθη;
1879
Mihai Eminescu
--------------------------------------------------------------------------------
[1] Στο ποίημα αυτό ο, κατά τα άλλα, ρομαντικός Eminescu επιδίδεται σε πειραματισμούς σχεδόν συμβολιστικούς στην κατεύθυνση της μελωδικότητας του στίχου. Εξυπακούεται ότι τέτοιου είδους effets, λόγω διαφορετικής ποιότητας των φθόγγων της γλώσσας-στόχου, είναι αδύνατον να περάσουν στο (όποιο) μετάφρασμα. Θα προσπαθήσω ωστόσο να δώσω στον Έλληνα αναγνώστη μίαν ιδέα για τον ρυθμό του πρωτοτύπου, παραιτούμενος από την απόπειρα να αναπαραγάγω και τις ρίμες (Σ.τ.μ.)
Ημ/νία δημοσίευσης: 30 Αυγούστου 2006
- ΣΤΕΦΑΝΟΥ, ΛΥΝΤΙΑ
- BELLI, GIOCONDA
- COLLINS, BILLY
- ΑΓΓΕΛΑΚΗ-ΡΟΥΚ, ΚΑΤΕΡΙΝΑ
- ΑΝΘΟΛΟΓΙΑ ΠΟΙΗΣΗΣ ΤΟΥ 21ου ΑΙΩΝΑ
- ΑΝΘΟΛΟΓΙΟ ΣΟΝΕΤΟΥ
- ΒΑΡΒΕΡΗΣ ΓΙΑΝΝΗΣ
- ΒΕΗΣ, ΓΙΩΡΓΟΣ
- ΒΛΑΒΙΑΝΟΣ, ΧΑΡΗΣ
- ΙΣΑΡΗΣ, ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ
- ΚΑΡΟΥΖΟΣ, ΝΙΚΟΣ
- ΚΩΣΤΑΒΑΡΑΣ, ΘΑΝΑΣΗΣ
- ΜΗΤΡΑΣ, ΜΙΧΑΗΛ
- ΠΑΛΑΜΑΣ, ΚΩΣΤΗΣ
- ΡΟΥΜΑΝΟΙ ΠΟΙΗΤΕΣ ΤΟΥ ΜΕΣΟΠΟΛΕΜΟΥ
- ΛΑΓΙΟΣ, ΗΛΙΑΣ
- ΠΟΙΗΣΗ ΚΑΙ ΕΙΚΟΝΑ
- ΤΟ ΦΕΓΓΑΡΙ ΤΗΣ ΓΗΣ ΚΑΙ Η ΣΕΛΗΝΗ ΤΩΝ ΠΟΙΗΤΩΝ.
- ΟΙΚΟΣ & ΠΟΙΗΣΗ
- ERICH FRIED
- JATTIN GOMEZ, RAUL
- JUARROZ, ROBERTO
- ROTHENBERG, JEROME
- SEXTON, ANNE
- ΓΟΝΑΤΑΣ, Ε.Χ
- ΚΑΡΑΒΑΣΙΛΗΣ, ΓΙΩΡΓΟΣ
- ΠΟΙΗΤΕΣ ΤΗΣ ΒΕΓΓΑΛΗΣ
- Ποιητές του περιοδικού AutreSud
- ΤΑΣΟΣ ΛΕΙΒΑΔΙΤΗΣ
- ΣΑΡΑΝΤΑΡΗΣ, ΓΙΩΡΓΟΣ
- NOVAC, ANDREI
- Βάλια Γκέντσου, Παραμύθια ανάποδα (Θεμέλιο, 2020) ΩΣ ΑΓΑΠΗΤΑ ΤΑ ΣΚΗΝΩΜΑΤΑ ΣΟΥ* Τα μεσημέρια στο σπίτι κυλούσαν αργά σαν μεγάλα ποτάμια ο βυθός παγίδευε τις βεβαιότητες Πήγαινα και καθόμουν στο πίσω μέρος μιας άδειας εκκλησίας σ
- ΒΛΗΣΙΔΗ, ΕΛΕΝΗ
- ΚΑΤΣΑΜΠΗ, ΣΤΕΛΛΑ
- ΛΟΥΚΙΔΟΥ, ΕΥΤΥΧΙΑ-ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ
- ΜΟΥΣΙΚΗ ΚΑΙ ΠΟΙΗΣΗ
- ΠΕΡΙ ΖΩΩΝ ΓΛΩΣΣΑΣ
- ΠΟΙΗΣΗ ΚΑΙ ΣΤΙΓΜΙΟΤΥΠΟ
- ΣΙΔΕΡΗΣ, ΝΙΚΟΣ
- ΤΙΜΟΘΕΟΥ, ΑΝΤΡΕΑΣ
- CALLEJON, BEGONIA
- ROFFÉ, MERCEDES
- WILMS MONTT, TERESA
- WILMS MONTT, TERESA
- ΖΝΤΡΑΒΚΑ ΜΙΧΑΙΛΟΒΑ
- ABRUTYTE, NERINGA
- AKHMATOVA, ANNA
- ALTOLAGUIRRE, MANUEL
- AMIRTHANAYAGAM, INDRAM
- AMΜONS, A.R.
- ...Δείτε περισσότερα