Φέγγει μικρός αμέθυστος

στο βάθος της σπηλιάς

εφτά διαμάντια σπάσανε

που σ’ είδαν να περνάς

  

                                          Φέγγει μικρός αμέθυστος

                                           κάθε που τραγουδάς

                                            και κοκκινίζουν τ' άγουρα

                                            τα ρόδια της ροδιάς

 

 

                   ζαφείρια είναι τα μάτια σου

                    ζαφείρια και χαλκός

                     λάμπουν μέσα στα λόγια σου

                      ασήμια και χρυσός

Χρύσα Κοντογεωργοπούλου