ΛΙΑΝΑ ΑΝΔΡΕΟΠΟΥΛΗ*

Δύο ποιήματα σε κρητικό ιδίωμα

Επαραλόισέ με 
οψές ο νους
πως είμαι λυτρωμένη
με ποιήματα κι άλλα γραφτά
πώς βρήκα την καρδιά μου
Μα σαν εκαλοξάνοιξα
εγροίκησα το μούγγρος
και το αναστουλούχημα*
απού τη μέσα μπάντα
Τι χάρη κι αν εδόθηκε
στο χθες φυλακισμένο
Λευτερωμένο τ όνειρο
αλύτρωτο πομένει
μοιρολογάται αμοναχό
κι όλο παραπονάται
όλα ζωή να γίνουνται
κι αυτό σαν τ αποκούμπι
αγκίνιο κι αδευτέρωτο
μόνο
στη μέσα μπάντα

Λ.Α.
*αναφιλητό

Αμίλητη 
στέκει η Αγάπη 
σήμερο δεν μιλεί 
δεν τραγουδεί 
μουδέ χορεύγει
Κρατεί θαρρείς 
ως και την αναπνιά της
Ομπρός της έχει το σπαθί
οπίσω την καρδιά της
και στέκει πενταμόναχη
ως θυμιατό στενάζει
για τις ψυχές που χάθηκαν
και μπλιο δεν καρτερούνε
μήτε σκοτάδι μήτε φως
να τις συναπαντήσει
Όποιος τη δει την αρωτά 
Τίνος καημό γιορτάζει
Ποιος ειναι απου χάθηκε
Ποιον ειναι που κυττάζει
Μακρυά ξανοίγει ολάνοιχτη
γδυμνή ως εγεννήθη
και δε γροικά δεν απαντά
όποιος κι αν της σιμώνει
Μα εμένα μου ψιθύρισε

Μείνε σιμά αφουγγράσου
Εγώ μόνη γεννήθηκα
μα δεν αναγυρίζω
Μον' προπατώ στ απάτητα 
και τσι καρδιές μυρίζω
να βρώ τη μια
την έρημη
που θέλει ν ατατείλει
σαν του θανάτου την αυγή
που έφτασε στο δείλι
κείτεται χρόνους και καιρούς 
εμένα η κυρά μου
μήτε ποθαίνει μήτε ζει
μουδέ κι αναντρανίζει
όρκο βαρύ της ήδωκα
μονάχη να μη μείνει
ώσπου να βρει αναπαημό
που θα μ ελευθερώσει 

*Η Λινα Ανδρεοπούλη ζει και εργάζεται στο Μαρούσι. Από τις Εκδόσεις "εύμαρος" κυκλοφορεί το πρώτο της ποιητικό βιβλίο με τίτλο "Πρωϊνό απόϊ"