Εκτύπωση του άρθρου

Πριν από λίγες ημέρες ο Ιωσήφ Βεντούρας μου έστειλε τρία χειρόγραφα ποιήματα του Γιάννη Βαρβέρη που ο τελευταίος του είχε εμπιστευθεί, όπως υπολογίζω κατά τις αρχές του 2011, με προορισμό τη δημοσίευσή τους στο ηλεκτρονικό poeticanet. Ποιήματα που τα συμπεριέλαβε έπειτα στην προτελευταία συλλογή του, Βαθέος γήρατος, αφιερωμένη εξ ολοκλήρου στη μητέρα του, ο θάνατος της οποίας κατά μια ατυχή συγκυρία ήταν προοίμιο στον δικό του! Είχε προλάβει πάντως να κάνει και την τελική διόρθωση, στέλνοντάς την στον Κέδρο για το «τυπωθήτω», αν και δεν πρόφτασε να δει τη συλλογή να κυκλοφορεί, καθώς έφυγε λίγες μέρες πριν. Πρόκειται, όπως θα δούμε εν ευθέτω χρόνω, όταν στο δεύτερο μέρος αυτού του τρίπτυχου ασχοληθούμε ιδιαίτερα με το θέμα της σχέσης θανάτου και μητέρας, για ποιήματα με μικρές αλλά ουσιώδεις παραλλαγές, αν τα συγκρίνουμε με την οριστική τους μορφή Για όσους τον γνώριζαν από κοντά, ο Γιάννης έκανε διορθώσεις στα ποιήματά του ως την τελευταία στιγμή, αλλάζοντας στίχους, λέξεις, καταργώντας φράσεις ή και ολόκληρα ποιήματα! Υπήρχε δηλαδή ένα διαρκές γίγνεσθαι καθ΄ όλη τη διαδικασία της προετοιμασίας της όποιας συλλογής του, και τα εν λόγω τρία χειρόγραφα δεν αποκλίνουν από τον «κανόνα» του Βαρβέρη. Αποτελούν μια ακόμα παραλλαγή της τελικής, δημοσιευμένης μορφής τους, με μερικές διαφοροποιήσεις που ενώ δεν αλλάζουν το νόημα, δίνουν έναν άλλο ρυθμό στην αλληλουχία της ποιητικής αφήγησης.......

... όλο το κείμενο στo  νέο τεύχος μας 37
www.poeticanet.gr 


Ημ/νία δημοσίευσης: 17 Μαΐου 2020