ΑΝΤΕΙΑ ΦΡΑΝΤΖΗ

Η Καλλιόπη-Άντεια Φραντζή (γεν. Αθήνα, 1945) είναι Ελληνίδα ποιήτρια, φιλόλογος και πανεπιστημιακός.

Είναι απόφοιτος του Αμερικανικού Κολλεγίου Ελλάδος ( Pierce College). Σπούδασε στο Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών και είναι διδάκτωρ της Νεοελληνικής Φιλολογίας με μεταπτυχιακές σπουδές στο Πανεπιστήμιο Παρίσι ΙV στην Σορβόννη^[1]. Δίδαξε Νεοελληνική Λογοτεχνία στο τμήμα Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (1985-2012). Έκτοτε είναι ομότιμη καθηγήτρια στο ίδιο πανεπιστήμιο. Συνεργάστηκε με το τμήμα Θεάτρου του ΑΠΘ και διετέλεσε προσκεκλημένη καθηγήτρια στο Τμήμα Βυζαντινών και Νεοελληνικών Σπουδών του Πανεπιστημίου της Κύπρου. Εργάστηκε ερευνητικά στο New York University και στο Columbia University της Νέας Υόρκης, Η.Π.Α.

Στα γράμματα εμφανίστηκε το 1975 με την συμμετοχή της στην ποιητική συλλογή «Ποίηση 7» (Μετά τη σιωπή). Υπήρξε τακτική συνεργάτρια και συμμετείχε στην συντακτική επιτροπή του περιοδικού Αντί από το 1975 έως την διακοπή της έκδοσής του το 2008^[2][3]. έχει επιμεληθεί ειδικά τεύχη αφιερώματα και από το 1982 έως το 1985 είχε την ευθύνη για τη σειρά «Νεοελληνικές ψηφίδες»

των εκδόσεων «Πολύτυπο». Aπό το 1995 έως το 2008 συμμετείχε στην οργανωτική επιτροπή και συντόνισε την έκδοση Aίμος. Aνθολογία Bαλκανικής Ποίησης, (6 τόμοι στις εξής γλώσσες: αλβανικά, βοσνιακά, βουλγαρικά, ελληνικά, ρουμανικά, σερβικά), εκδ. «Φίλοι του περιοδικού Aντί», 2006-2008. Eίναι μέλος του Σωματείου «Θεατρική Συντεχνία», της «Eταιρείας Συγγραφέων», της Πολιτιστικής Eταιρείας «Oι φίλοι του περιοδικού Aντί», της μη κερδοσκοπικής Eταιρείας «Mανόλης Aναγνωστάκης» και των « Αρχείων Σύγχρονης Κοινωνικής Ιστορίας».