ION VINEA [Ion Eugen Iovanaki] (1895-1964)

Ποιητής, πεζογράφος, δημοσιογράφος, ένας από τους αδιαμφισβήτητους ηγέτες του ρουμανικού μοντερνισμού με τάσεις πρωτοποριακές. Γεν. 17 Απριλίου 1895 στην πόλη Τζούρτζιου (επί του Δουνάβεως) – αποβ. 4 Ιουλίου 1964, στο Βουκουρέστι Εγκύκλιες σπουδές στην γενέτειρα και εν συνεχεία στην Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Βουκουρεστίου. Στα χρόνια του Λυκείου, βγάζει μαζί με τον Μαρσέλ Ζανκό και τον Τριστάν Τζαρά, το φιλολογικό περιοδικό Simbolul [‘Το Σύμβολο’], και το 1915 μαζί με τον Τζαρά, Chemarea [‘Το Κάλεσμα’]. Μεταξύ 1922-1932, ο Βίνεα εκδίδει το Contimporanul [‘Ο Σύγχρονος’], το πλέον μακρόβιο και έγκυρο έντυπο της ρουμανικής μεσοπολεμικής avant-garde, όπου δημοσιεύει το περίφημο Ακτιβιστικό Μανιφέστο προς την Νεολαία (1924). Παράλληλα διευθύνει το πολιτικό περιοδικό Facla [‘Ο Πυρσός’] (1930-1940), με αριστερό προσανατολισμό. Παρά ταύτα, επί κομμουνιστικού καθεστώτος, ο Βίνεα περιθωριοποιείται (ως εκπρόσωπος της «παρακμάζουσας αστικής avant-garde»), δεν έχει δικαίωμα υπογραφής και αναγκάζεται, για βιοποριστικούς λόγους, να εργάζεται ως «νέγρος» στον χώρο των μεταφράσεων. Για παράδειγμα, αποδίδει δεξιοτεχνικά στα ρουμανικά έργα του Σαίξπηρ (Βασιλιάς Ληρ, Χάμλετ), τα οποία υπογράφουν «επίσημοι» λογοτέχνες. Λίγο προτού πεθάνει έχει ωστόσο την ικανοποίηση να δει συγκεντρωμένα σε έναν τόμο τα ποιήματά του, που είχε δημοσιεύσει, σκόρπια, στα περισσότερα λογοτεχνικά έντυπα του Μεσοπολέμου (Ora fântânilor [‘Ώρα των πηγαδιών’], 1964). Μετά από άλλα επτά χρόνια, ο οίκος Dacia, στο Κλουζ της Τρανσυλβανίας, εγκαινιάζει την έκδοση των Απάντων του Ιόν Βίνεα.

Άλλα βιβλία: Descântecul [‘Ο Εξορκισμός’] και Flori de lampă [‘Άνθη του λύχνου’] (1925)• Paradisul suspinelor [‘Ο Παράδεισος των Αναστεναγμών’] (μυθιστόρημα, 1930). 

Ion Vinea