Εκτύπωση του άρθρου

ISTVAN LASZLO GEHER

 

Δεύτερο αγνωστικιστικό απόσπασμα

 

 

Δεν είσαι εξοικειωμένος με την αμφιβολία,
δεν ξέρεις πώς να εμπνευστείς ξανά από αυτό που έχεις εκπνεύσει,
μένοντας λίγο πιο πίσω από τον ήχο της φωνής σου,
για σένα ο παραλογισμός πήρε σάρκα και οστά.
Δεν θα κουραστείς. Για σένα, η εξάντληση είναι πολυτέλεια,
σαν φιλοδώρημα χωμένο βαθιά στην τσέπη σου,
σαν να σκοντάφτεις πάνω σε μια πηγή σε στιγμή δίψας.
Το πρόσωπό σου μαλακώνει στη μεγάλη οργή,
δεν μπορείς καν να αφήσεις τη δικαστική ράβδο
εάν πρώτα δεν στρέψεις την κριτική στον εαυτό σου.
Κανείς δεν σε θυμάται, αν και είσαι εκείνος
που θυμάται όλα όσα έχουν λεχθεί,
και όλα όσα πρέπει να ξεχαστούν επιστρέφουν σε σένα.
Ό,τι ήταν και ό,τι δεν ήταν, όλα επιστρέφουν και ξεχνιούνται.
Έχεις τον τρόπο σου, αδυνατείς να αναγνωρίσεις κάποιον καλύτερο,
δεν μπορείς να δεις την έγνοια αυτών που σε νοιάζονται.

István László Geher

Απόδοση: Χρήστος Χρυσόπουλος, Γιώργος Χαντζής

Ημ/νία δημοσίευσης: 13 Απριλίου 2008