ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΥΛΑΚΟΥ
 

Δύο ποιήματα

[από την ανέκδοτη συλλογή- Μια Γυναίκα Διαβάζει]

© Poeticanet 

μια γυναίκα διαβάζει

Απόψε, 
σκοτώθηκαν άνθρωποι.
Απόψε, 
ο πόλεμος είναι στίχος.
Απόψε,
τα βλέμματα, 
φεγγάρια στη χάση, 
χαμένες πατρίδες,
εδώ, 
στην κοιλάδα των ξένων,
δρόμος από θάλασσα, 
δρόμος από χιόνι.
Απόψε, 
μια γυναίκα 
διαβάζει με αναπνοές, 
χωρίς φωνή
ανοιγοκλείνει το στόμα,
γεννάει σιωπή
στα καμαρίνια της ψυχής.
 

ο φόβος εμπνέει

Την ώρα της έκρηξης
φυτρώνουν διάλογοι στο στήθος, 
το σώμα συσπάται,
βόμβες ρημάζουν τα θεμέλια. 
Κόκκινος ήλιος στο σακάκι σου.
Φθαρμένο ύφασμα οι λέξεις.
Το τόσο λίγο παρόν ξεφεύγει.
Σα να μη συνέβη το παραλήρημα.
Ο φόβος εμπνέει·
και παίρνεις δύναμη
με τη σκέψη ότι μπορεί να χαθείς
από προσώπου γης,
ξηλώνεις στίχους από τους νεκρούς-
με ανοιχτά τα στόματα, 
νομίζεις ότι σου μιλούν.

Αναστασία Παρασκευουλάκου