Εκτύπωση του άρθρου

ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΟΛΥΖΟΣ

Όλους τους Δρόμους που Ανηφόρισε

κλαίγοντας
κάποιος αργότερα κατέβηκε
γελώντας
μια προδοσία
το μισό του φεγγαριού
μια ακρόαση αλγεινή
της ηλικίας του σύμπαντος

Σ’ αυτή την κάτωχρη προσμονή
μέσα στην Άνοιξη
σ’ αυτή την κάτωχρη προσμονή
μέσα στην άπληστη

βία

Ποιο λάθος
Ποιο λάθος σου
Ποιο λάθος σου επανέλαβες
Μ’ αγάπη


Spindrift

Ίσως και να μπορούμε
να διαβούμε
αν έφτασε
το πλήρωμα του φεγγαριού
αν έχουν υποχωρήσει
τα βλέμματα

Πού νά βρεις λόγια
για όσα ποτέ δε συνέβησαν
κι όμως βαθιά επίμονα
σε έχουν σημαδέψει

Σκέψεις
βόμβος απόκρημνος
που η θάλασσα τον φέρνει

κι η ομορφιά απόψε
στομώνει τη ματιά
καταργεί την παρουσία
Η ομορφιά απόψε
οριοθετεί
τη ματαιότητα του κόσμου

Τόσα αστέρια
αν μιλούσαν
τι θα μαθαίναμε

Ιωάννης Πολύζος



Ημ/νία δημοσίευσης: 31 Μαΐου 2008