Εκτύπωση του άρθρου

ΧΡΙΣΤΟΣ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ 

    Ερώτηση

Στο δρόμο σιωπή.
Είναι άλλωστε περασμένη η ώρα.
Κι όμως κάπου μέσα μου
ταμπούρλο η μοναξιά
να κηδεύει τη μέρα που πέρασε
να νανουρίζει τη καινούργια που έρχεται.

Σχίζω το ένα χαρτί μετά το άλλο
και αυτό που διαβάζεις σχισμένο είναι
σε κομμάτια – λεπίδες 
που η καθεμιά τους χαράζει πάνω μου
ένα όνομα αξέχαστο
για μένα που αρνούμαι να κοιμηθώ
μην και χάσω το τέταρτο της μέρας.

Πήρα για σήμερα τα χάπια μου;

Χρίστος Παπαγεωργίου


 

 


Ημ/νία δημοσίευσης: 15 Νοεμβρίου 2006