Εκτύπωση του άρθρου

TUDOR GEORGE «AHOE»

 

Tudor George (n. Tudor Georgescu[2] 3 februarie 1926 - d. 10 ianuarie 1992) a fost un poet și traducător român.
Poreclit Ahoe, a fost unul din boemii generației sale, împreună cu Leonid Dimov, Virgil Mazilescu, Teodor Pîcă, Florin Pucă, Dumitru Țepeneag etc
Premiul Asociației Scriitorilor din București (1979)

Ο Tudor George (γεν. Tudor Georgescu [2] 3 Φεβρουαρίου 1926 - π. 10 Ιανουαρίου 1992) ήταν Ρουμάνος ποιητής και μεταφραστής.

Με το παρατσούκλι Ahoe, ήταν ένας από τους μποέμ της γενιάς του, μαζί με τους Leonid Dimov, Virgil Mazilescu, Teodor Pîcă, Florin Pucă, Dumitru Țepeneag κ.λπ. Έχει τιμηθεί με το βραβείο τηε Ένωσης Συγγραφέων Βουκουρεστίου (1979)

 

Stăpânul vorbelor – 

Al vorbelor, trufaş sunt suveran
Şi gândul meu e pentru toate lege,
Se-aşază-n jur cu gestul diafan
Al curtezanelor de lângă rege,
Zâmbesc suav, se-apleacă-n preajma mea
Boltind spinări şi umere golaşe:
Ci, doar clipind din pleoapă, aş putea
S-aleg dulci favorite ca un paşe!
Cu pas plutit alunecă prin jur
Ca flori de lotuşi mari pe ape line,
Nemărginit de dragi, fără cusur,
Cu tandre reverenţe, lungi feline,
Flambând din braţe danţă valuri dulci
Şi văluri nevăzute înfioară,
Pe-a căror pânză firavă să-ţi culci
Sufletul proaspăt, inima uşoară,
Pe fire delicate de paingi
Îţi ţes în jur meşteşugită plasă
A cărei boare numai de-o atingi
Că-ţi şi vrăjeşte pleoapa somnoroasă.
De farmec mult, se-nceaţă ochiul greu
Şi de acele danţuri nu mai scapă
Sub bolte de cristal, precum Nereu,
Te prăbuşeşti sub fastuoasa apă.
Al braţelor şi-al pulpelor alint
Şi-a rozelor satenuri şi mătăsuri,
Un farmec de beteală şi argint
Desfăşură-n timpane şi pe văzuri,
Sub volbura acestor nimfe moi
Şi palide meduze răvăşite
Din ranguri, flasc, te-afunzi ca un moroi
Şi dansul lor copleşitor te-nghite...
Curând pe creştet îţi va sta un crab
– Ca o coroană ce se ofilise-
Şi ochiul tău de visător nabab
Se va topi ca scoicile deschise.
Vei rătăci prin magicul polip
Prin negura de ape şi meduze,
Prin pătimaşe nimburi de nisip
Ca stridia, cu perlele pe buze.
Iar mâna ta
– neptunian trident –
Târziu de sub uitări, tânjind să scape,
va flutura prin tot oceanul lent
ca o eşarfă de mărgean,
sub ape... 


Ο Κυρίαρχος των Λέξεων -

Των λέξεων αγέρωχος είμαι ο κυρίαρχος
Και η σκέψη μου είναι για όλες νόμος,
Κάθονται τριγύρω με τις ημιδιαφανές χειρονομίες
Που κάνουν οι ερωμένες στην αυλή του βασιλιά,
Χαμογελούν γλυκά γέρνοντας γύρω μου
Λυγίζοντας πλάτες και ώμους, γυμνές: 
Αλλά, μόλις βλεφαρίζοντας, θα μπορούσα
Σαν πασάς να επιλέξω γλυκές παλλακίδες! 
Με αιωρούμενο βήμα γλιστρούν γύρω-γύρω
Σαν μεγάλα άνθη λωτού σε λεία νερά,
Άπειρα αγαπημένες, άψογες,
Με τρυφερές υποκλίσεις, αιλουροειδή μακριά, 
Με φλεγόμενα μπράτσα σε χορευτικά γλυκά κύματα
Και αόρατα πέπλα κυματίζουν,
Πάνω στο λεπτό ύφασμα τους να λικνίσεις
Την φρέσκια ψυχή, την ανάλαφρη καρδιά σου,
Σε λεπτές κλωστές αράχνης
Υφαίνουν γύρω σου ένα περίτεχνο δίχτυ 
Του οποίου αύρα μόνο να αγγίξεις 
Αμέσως μαγεύει το νυσταγμένο βλέφαρό σου.
Με τόση γοητεία, το βαρύ μάτι θολώνει
Και δεν ξεφεύγει πια αυτούς τους χορούς
Κάτω από κρυστάλλινους θόλους, όπως ο Νηρέας,
Καταρρέεις κάτω από το πολυτελές νερό.
Των χεριών και των μηρών το χάδι 
Και το σατέν και το μετάξι από τριαντάφυλλα,
Μια γοητεία από πούλιες και ασήμι
Ξεδιπλώνονται στα τύμπανα και στην όραση,
Κάτω από τον ανεμοστρόβιλο αυτών των απαλών νυμφών
Και χλωμές μπερδεμένες μέδουσες
Από τις τάξεις, πλαδαρός, βυθίζεσαι σαν στοιχειό
Και ο συντριπτικός χορός τους σε συνεπαίρνει...
Ένα καβούρι θα κάθεται στο κεφάλι σου σύντομα
 Σαν μαραμένο στέμμα 
Και το μάτι σου  σαν ονειροπόλου ναμπάμπ
Θα λιώσει όπως τα ανοιχτά κοχύλια.
Θα περιπλανηθείς στον μαγικό πολύποδα
Μέσα από την ομίχλη του νερού και τις μέδουσες,
Μέσα από παθιασμένες ομίχλες άμμου
Σαν στρείδι, με μαργαριτάρια στα χείλη.
Και το χέρι σου
- Ποσειδώνια τρίαινα -
Αργά στη λήθη, λαχταρώντας να ξεφύγει,
θα επιπλέει στον αργό ωκεανό
σαν κοραλλένιο μαντίλι,
κάτω από το νερό...


Ημ/νία δημοσίευσης: 24 Ιανουαρίου 2022