Εκτύπωση του άρθρου


ION BUZU

 

 

 

Ο Ion Buzu (γ. 1990) γεννήθηκε στο χωριό Ratuș, του νομού Criuleni, της Δημοκρατίας της Μολδαβίας. Πρώτοεμφανίστηκε με το τόμο 3ml de Konfidor /3μλ. (CDPL, 2013). Είναι απόφοιτος της Σχολής Marketing της Ακαδημίας Οικονομικών Σπουδών της Μολδαβίας. Μεταπτυχιακές σπουδές έκανε στη Θεσσαλονίκη.

-------------------------

* τα πρώτα έξι ποιήματα είναι από την συλλογή 3ml de Konfidor / 3μλ. Konfidor, τα επόμενα τέσσερα είναι ανέκδοτα.

 

Ion Buzu (n. 1990) s-a născut în satul Ratuș, raionul Criuleni, Republica Moldova. A debutat cu volumul 3ml de Konfidor (CDPL, 2013). A absolvit Facultatea de Marketing a Academiei de Studii Economice din Moldova și a urmat cursurile unui masterat la Thessaloniki.

---------------------------
* primele șase poeme fac parte din volumul 3ml de Konfidor, următoarele patru sunt inedite

 

 


 

Το όνομα μου με Caps Lock


Ντάνα, δώσ' μου μια αίτηση παραίτησης.
Δεν σου ζητάω πολλά, μόνο ένα φύλλο
στο οποίο να καθορίζεται η παραίτησή μου
και το όνομα μου με εκτυπωτή.
Δεν θέλω να τη υπογράψω, όχι ακόμα.
Απλά να τη κρεμάσω στον τοίχο σαν επάξιο πτυχίο πανεπιστημίου και να την ατενίζω
κάθε φορά που πίνω τη μπύρα μόνος μου, 
ή όταν τα δάκρυά μου τρέχουν σαν καλοεκπαιδευμένα άλογα κούρσας,
ή όταν σκέφτομαι τον Hemingway, τον Berryman, την Plath, τον Cobain
και όλους τους άλλους που κατέστρεψαν το σκάφανδρό τους με τα ίδια τους τα χέρια.
Θέλω να μένω ώρες ατέλειωτες κοιτάζοντάς την
Όπως τους Pink Floyd στην τηλεόραση.
Ντάνα, δώσ' μου μια αίτηση παραίτησης, 
να δω το όνομά μου πληκτρολογημένο με Caps Lock - είναι πιο σίγουρο έτσι,
το όνομά μου να μη συγχέεται ή να αγνοείται, 
να την δω να βγει από τον εκτυπωτή,
να είναι πραγματική.
Να την κουβαλάω σαν ένα μαχαίρι ή ένα παραλυτικό σπρέι για να προστατεύομαι από τους γκόπνικς.
Να της κάνω μια τρύπα, να της περάσω ένα νήμα και να την κρεμάσω στο λαιμό μου
αντί για τοτέμ ή σταυρό.
Να την κρατώ από το χέρι σαν μια ερωμένη και να την βγάζω περίπατο στο πάρκο.
Ντάνα, δώσ' μου μια αίτηση παραίτησης, 
να μπορώ να ξεφεύγω ταχέως,
όταν τα πρωινά θα έρχονται σαν μπουνιές από γκόπνικς, στο πρόσωπο, στο στομάχι, στον κρόταφο,
να ξέρω ότι η παραίτησή μου είναι έτοιμη, κρεμασμένη στον τοίχο
ενώ εσύ, κλαίγοντας και με χέρι τρεμάμενο, να μου δίνεις το μπικ.

 

Numele meu cu Caps Lock


Dana, dă-mi o cerere de demisie.
Nu-ți cer prea mult, doar o foaie
în care să fie precizată demisia mea
și numele meu printat.
Nu vreau să o semnez, nu încă.
Doar să mi‑o agăț pe perete ca pe o diplomă de la facultate bine meritată
și s-o contemplu,
de fiecare dată când îmi beau berea singur,
sau când lacrimile aleargă ca niște cai de curse bine antrenați,
sau când mă gîndesc la Hemingway, Berryman, Plath, Cobain
și toți ăilalți care și‑au spart scafandrul cu mâna lor.
Vreau să stau ore la rând holbându-mă la ea
ca Pink Floyd la televizor.
Dana, dă-mi o cerere de demisie,
să-mi văd numele meu tastat cu Caps Lock – e mai sigur așa,
numele meu să nu fie confundat sau trecut cu vederea,
s-o văd cum iese din imprimantă,
să fie reală.
Să o port cu mine ca un cuțit sau spray paralizant cu care să mă apăr de
gopnici.
Să-i fac o gaură, să‑i pun o ață și să mi-o agăț de gât
pe post de totem sau crucifix.
Să o țin în mână ca pe o iubită și să o plimb prin parc.
Dana, dă-mi o cerere de demisie,
să pot scăpa rapid,
când diminețile vor veni ca niște pumni de gopnici, în față, în stomac, în
tâmple,
să știu că demisia îmi e pregătită, agățată pe zid
iar tu, plângând și cu mâna tremurândă, îmi întinzi pixul.

 

Με μία μόνο κίνηση


Τους χειμώνες ροβολάω μέσα 
από δάση και λόφους,
τα πάντα λευκά,
τα πάντα ισότιμα,
το χιόνι σαρώνει τα πάντα
με μία μόνο κίνηση,
τίποτα δεν έχει την παραμικρή σημασία.
Ένα ζευγάρι πατημασιές που οδηγούν σε ένα αγροτεμάχιο
στη μέση του δάσους·
ένα αγροτεμάχιο καθαρισμένο από θάμνους και δέντρα,
να μπορείς να παίζεις ποδόσφαιρο εκεί με τους συμμαθητές σου.
Τα ίχνη οδηγούν πιο πέρα σε ένα παγκάκι 
και δίπλα του στέκει ένας μπλε μεταλλικός σταυρός.
Negura Ion. 
Ion, σαν κι εμένα. Τον θυμάμαι.
Ενώ βοσκούσε την αγελάδα στο δάσος
ανέβηκε σ’ ένα δέντρο,
ο λαιμός του μαγκώθηκε ανάμεσα σε δύο κλαδιά
και δεν μπορούσε να φτάσει κάποιο στήριγμα. 
Μαγκωμένος από κάτι που δεν τον απελευθέρωνε
και του στράγγισε τη ζωή ως το τέλος.
Αλλά δεν βλέπω το δέντρο.
Ίσως ο πατέρας του το έκοψε.
Σκέφτομαι τα χτυπήματα του τσεκουριού στον κορμό
χτυπήματα ενάντια σε κάτι που δεν έπρεπε να είχε συμβεί.
Πηγαίνω παρά πέρα και απομακρύνομαι από το ζευγάρι των πατημασιών στο χιόνι
μαζί με το κενό όπου ήταν το δέντρο – ξέρω ότι
πιο πέρα υπάρχει κάτι που σαρώνει τα πάντα με μία μόνο κίνηση.

 

Într-o singură tranşă


Hoinăresc iernile prin 
păduri şi dealuri, 
totul alb,
totul egal,
zăpada e ceva care mătură tot
într-o singură tranşă,
nimic nu mai are vreo importanţă.
O pereche de urme care duc spre o parcelă
în mijlocul pădurii;
o parcelă curăţită de tufişuri şi copaci,
poţi juca fotbal acolo cu colegii de clasă.
Urmele duc mai departe spre o bancă
şi lângă ea o cruce albastră din metal.
Negura Ion. 
Ion, ca şi mine. Îmi amintesc de el.
În timp ce păştea vaca în pădure
a urcat într-un copac,
gâtul i s-a încleştat între două crengi
şi nu putea să se prindă de un suport.
Prins în ceva care nu-i dădea drumul 
şi l-a scurs de viaţă până la capăt.
Dar nu văd copacul.
Poate că tatăl său l-a tăiat.
Mă gândesc la loviturile toporului în tulpină
ca loviturile în ceva care nu trebuia să se întâmple.
Merg mai departe şi las în urmă perechile de urme în zăpadă
împreună cu locul gol unde era copacul – ştiu că 
mai departe e ceva care mătură tot într-o singură tranşă.

 

Πέτρες, πυρκαγιές και κραυγές καταδίκης
 

Σου έλεγα για το μυαλό του αυτιστικού παιδιού
που δεν κάνει διακρίσεις,
απομνημονεύει λίστες με ονόματα και διευθύνσεις αγνώστων 
από τον κατάλογο των τηλεφωνικών αριθμών
λίστες που, για το μυαλό του, είναι όλες το ίδιο σημαντικές 
όπως το όνομα και το πρόσωπο της μητέρας του. 
Μία συνεχής ανάγκη
να απορροφά πληροφορίες
και να ερεθίζεται από κάθε πλευρά.
Είχα κουραστεί να είμαι ακόμη έτσι,
δεν ήθελα άλλο να ψάχνω ερεθίσματα από παντού,
δεν ήθελα άλλο να απομνημονεύω λίστες από τον τηλεφωνικό κατάλογο
και εσύ συνέπεσε να είσαι κάπου τριγύρω.
Το μυαλό μου έστρεψε όλη την προσοχή του πάνω σου και
σταδιακά τα ερεθίσματα από όλα τα άλλα μέρη άρχισαν να σβήνουν
και έμεινες εσύ,
το αντικείμενο ενός πολύ τσιτωμένου μυαλού.
Όταν συνέβη η δυστυχία
πήρα μία βαθιά αναπνοή και έκλεισα τα μάτια μου
και τότε είδα εικόνες με
πέτρες, πυρκαγιές και κραυγές 
καταδίκης για όσα συνέβησαν.

 

Pietre, incedii şi strigăte de condamnare


Îţi spuneam despre mintea copilului autist
care nu discriminează,
memorează liste cu nume şi adrese ale necunoscuţilor
din cartea cu numere de telefoane
şi listele celea, pentru mintea sa, sunt la fel de importante ca
numele şi chipul mamei sale.
Nevoia constantă
să absoarbă informaţie
şi să fie stimulat din toate părţile.
Obosisem să mai fiu aşa,
nu mai voiam să caut stimulări din toate părţile,
nu mai voiam să memorez liste din cartea cu numere de telefoane
şi s-a nimerit să fii prin preajmă.
Mintea mea şi-a îndreptat toată atenţia spre tine şi
treptat, stimulii din toate celelalte părţi au început să se stingă
şi ai rămas tu, 
obiectul unei minţi prea încordate.
Când s-a-ntâmplat mizeria
am răsuflat adânc şi am închis ochii 
şi atunci am văzut imagini cu
pietre, incedii şi strigăte de
condamnare a ceea ce s-a făcut.

 

Ημέρες με κόκκινο χρώμα του ημερολογίου

 

1.
Πρόσωπα σαν κουπόνια πληρωμής,
μια όμορφη κοπέλα σκύβει και απλώνεται και δίνει κάτι ψηλά σε έναν ζητιάνο,
τα μακριά της μαλλιά αγγίζουν το πρόσωπό του,
ένας γέρος με προσπερνά βιαστικά και
φτύνει ένα εισιτήριο του τρόλεϊ·
στο γραφείο, μετράω τις ημέρες με κόκκινο χρώμα στο ημερολόγιο
μετρώντας ένα στατιστικό βήμα,
το αφεντικό με καλεί στο γραφείο του και αρχίζει να μου μιλάει
κοιτάζοντας έντονα τα πόδια μου
σαν να υπήρχε εκεί μια διαρροή λαδιού.


2.
Άρχισα να ψάχνω στο ίντερνετ για στριπτιτζάδικα στο κισινάου,
μπήκα στο σαιτ ενός από αυτά
και κοίταξα τις φωτογραφίες των διαθέσιμων κοριτσιών.
Είχαν εκείνο το βλέμμα,
σαν να τις είχαν φωτογραφήσει αμέσως μετά
το ντελίβερι τους οι σωματέμποροι.


3.
Ένας υποψήφιος που ψιθυρίζει, με βαρεμάρα,
μιαν απάντηση στην τύχη
που παρεισφρύει στο ερωτηματολόγιο
και θα χρησιμεύσει ως βάση
για τις αποφάσεις σημαντικών ιδρυμάτων.


4.
Προσδοκώ ώστε όργανα, αν αξίζουν ακόμη κάτι,
να δωρίζονται·
τα αξίζει περισσότερο από μένα, ο οποιοσδήποτε.
Μία από εκείνες τις ημέρες, με κυνηγούσε ένας δαίμονας 
μέσα σ’ όλη την πόλη μέχρι το μεσημέρι
που κατάφερα να φτάσω σπίτι.
Άρχισα να γουρλώνω τα μάτια μου 
στα ρούχα  που ήταν κρεμασμένα στην κρεμάστρα

Πράγμα που τα έκανε να μοιάζουν καταπληκτικά με κάποιους συγκάτοικους μου -
κοίτα πόσο πλησίασα τις τελευταίες εβδομάδες,
αυτό που ονομάζεται "να είσαι ανάμεσα σε ανθρώπους"
καραδόκησα πλάι στο παράθυρο πώς περνάει η υπόλοιπη μέρα
σαν μια αγαπημένη
η οποία μου είπε ότι είχε αρχίσει να βγάζει τα μάτια της με κάποιον άλλο.

 

Zile cu roşu în calendar


1.
Feţe ca nişte bonuri de plată,
o fată frumoasă se apleacă şi întinde nişte mărunţiş unui cerşetor,
părul ei lung îi atinge faţa,
un bătrân trece în grabă pe lângă mine şi
scuipă un bilet de troleibuz;
în birou, număr zilele cu roşu în calendar
măsurând un pas statistic,
şeful mă cheamă în oficiul său şi începe să-mi vorbească
fixându-şi privirea la picioarele mele
de parcă acolo ar avea loc o scurgere de ulei.


2.
M-am pus să caut pe net strip cluburi prin chişinău,
am intrat pe site-ul unuia din ele
şi m-am uitat la pozele fetelor disponibile.
Aveau privirea aia,
de parcă le-au făcut poza îndată ce
au fost aduse de traficanţi.


3.
Un respondent care şopteşte, a lehamite,
un răspuns la întâmplare 
ce se strecoară în chestionar
şi va servi ca fundament
pentru deciziile în instituţii importante.


4.
Aştept ca organele, dacă mai sunt bune de ceva,
să fie donate,
le merită, mai mult decât mine, oricine.
În una din zilele alea, m-a fugărit un demon
prin tot oraşul, până la amiază,
cînd am reuşit să ajung acasă.
Am început să mă holbez
la hainele agăţate în cuier

care grozav de bine seamănă cu nişte colegi de cameră -
iată cât de aproape am fost, în ultimele săptămâni,
de ceea ce se cheamă „a fi printre oameni” –
am vegheat lângă geam cum se duce restul zilei
la fel ca o iubită
care mi-a spus că a început să şi-o tragă cu altul.

 

5.
Στη σχολή οδήγησης μας δίδαξαν ότι
η μηχανή που έχει
ένα μετατοπισμένο κομμάτι 
αρχίζει να φθείρεται,
συμβαίνει σταδιακά,
λίγα χιλιοστά κάθε μέρα
μέχρι που καταστρέφεται ολοτελώς.
 

Ένας τεράστιος χώρος όπου μπορείς να κάνεις πίσω,
μπορείς να απομακρυνθείς από τις αποτυχίες
χώρο όπου σου κάνουν ατέλειωτη αέναη ανάνηψη,
σαν μια μαφιόζικη κυβέρνηση
η οποία κερδίζει τον δημόσιο έλεγχο με κάθε εκλογική περίοδο.

Σφίγγεις τους ιμάντες του σακιδίου σου,
το στομάχι αρχίζει και συνέρχεται λίγο,
χαρούμενος που μπορείς να φύγεις, να μπορείς να ξεφύγεις από τα βάσανα,
που μπορείς να αφήσεις τον τόπο εκείνο όπως θα άφηνες ένα σπίτι
όπου και έφαγες της χρονιάς σου και δούλεψες τη γη
σε μια παιδική ηλικία κατά την οποία εσύ δεν ήσουν φτιαγμένος γι’ αυτά.

Κάνεις όπισθεν και κοιτάς πιο προσεκτικά,
περιεργάζεσαι εκείνη τη μουτζούρα,
δεν δείχνει δα και τόσο άσχημα, δηλαδή τι έχει; έχει ένα σχήμα,
έχει λίγο γέλιο και χάρη.
Κάνεις πίσω και κοιτάς πιο προσεκτικά,
τι έχει; έχει μαλλιά κάπως πιο μακριά, μικρούτσικα στήθη και γυαλιά με μικρότερες διοπτρίες -
αναρωτιέμαι τι μάθημα θα 'πρεπε να διδαχθώ από αυτό.
Θα ήθελα να είχα μάθει ότι μπορούσα να φύγω από εκεί οποιαδήποτε στιγμή· ένα χώρο
Για το οποίο δεν ήμουν ποτέ φτιαγμένος.

5.
La şcoala auto ne-au învăţat că
motorul care îşi are
o piesă dislocată
începe să se roadă,
se întîmplă gradat, 
cu câţiva milimetri în fiecare zi
până se distruge cu totul.

Un spaţiu întins în care te poţi da în urmă,
te poţi îndepărta de ratările 
care se resuscitează într-un circuit fără sfârşit,
ca un guvern mafiot
care câştigă scrutinul la fiecare tur.

Strângi curelele de la rucsac,
stomacul începe să-şi revină puţin,
bucuros că poţi pleca, că te poţi îndepărta de suferinţă,
că poţi părăsi locul ăla ca şi cum ai părăsi o casă
în care ţi-ai primit bătăile şi ai muncit pământurile 
într-o vârstă a copilăriei în care nu erai făcut pentru asta.

Te dai în urmă şi te uiţi mai atent,
te uiţi la mâzgâlelile alea,
nu arată aşa de rău, adică ce are? are o formă,
are un pic de râset şi graţie.
Te dai în urmă şi te uiţi mai atent,
ce are? are un păr mai lung, sâni micuţi şi ochelari cu dioptriile mai mici - 
mă întreb ce lecţie ar fi trebuit să învăţ din asta.
Aş fi vrut să învăţ că pot pleca oricând de acolo de 
unde nu eram făcut pentru asta.

 

 


Ημ/νία δημοσίευσης: 23 Σεπτεμβρίου 2022