TUDOR ARGHEZI

 

 

 

Μετάφραση¨Άντζελα Μπράτσου

Jignire 

Nepreţuind granitul, o, fecioară!
Din care-aş fi putut să ţi-l cioplesc,
Am căutat în lutul românesc
Trupul tău zvelt şi cu miros de ceară.
.
Am luat pământ sălbatic din pădure
Şi-am frământat cu mâna de olar,
În parte, fiecare mădular,
Al fiinţei tale mici, de cremene uşure.
.
Zmălţându-ţi ochii, luai tipar verbina,
Drept pleoape, foi adânci de trandafiri,
Pentru sprâncene firele subţiri
De iarbă nouă ce-a-nţepat lumina.

Luai pildă pentru trunchi de la urcioare
Şi dacă-n sâni şi şold a-ntârziat
Mâna-mi aprinsă, eu sunt vinovat
Că n-am oprit statuia-n cingătoare

Şi c-am voit să simtă şi să umble
Şi să se-ndoaie-n pipăitul meu,
De chinul dulce dat de Dumnezeu,
Care-a trecut prin mine şi te umple.

Femeie scumpă şi ispită moale!
Povară-acum, când, vie, te-am pierdut,
De ce te zămislii atunci din lut
Şi nu-ţi lăsai pământul pentru oale?

 

Το τραύμα

 

Περιφρονώντας τον γρανίτη, ω παρθένα!
Από τον οποίον θα μπορούσα να σ' είχα σμιλεύσει,
Στο ρουμανικό πηλό έχω αναζητήσει 
Το λεπτό σώμα σου με τη μυρωδιά κεριού.

Πήρα καθαρό χώμα από το δάσος
Ζύμωσα με χέρι αγγειοπλάστη,
λίγο λίγο, τη λεπτομέρεια όλη,
Της ύπαρξης σου με αχάτη

Καλούπι για το σμάλτο των ματιών σου είχα τη λουίζα,
Βλέφαρα, βαθιά ροδοπέταλα,
Για τα φρύδια ανοιξιάτικες κλωστές 
από γρασίδι που ξεμύτισε στο φέγγισμα.

Καλούπι από κανάτια, για το μπούστο, 
Κι αν άργησε στο στήθος και στον γοφό
Το καιόμενο χέρι μου, φταίω εγώ
Αφού καθυστέρησα στη μέση σου 

Και ήθελα να σε κάνω να νιώσεις, να περπατήσεις
Και να λυγίζεις στο άγγιγμα μου, 
Απ΄ τη γλύκα του θεόπεμπτου μαρτυρίου μου 
Που με διαπέρασε ώσπου να σε γεμίσει.

Πολύτιμη γυναίκα πειρασμέ μου !
θλίψη με βαραίνει  αφού ζωντανή, σ΄ έχασα,
Γιατί λοιπόν  από πηλό σ΄ έπλασα;
αφού ο πηλός είναιι μόνο για κεραμική; 

© Poeticanet