Jorie Graham
Εισαγωγή-Μετάφραση: Αμαλία Λούβαρη
Επιμέλεια: Λιάνα Σακελλίου
Επιμέλεια: Λιάνα Σακελλίου
Η Jorie Graham, γεννημένη στη Νέα Υόρκη και κόρη ενός δημοσιογράφου και μιας γλύπτριας, μεγάλωσε στη Ρώμη της Ιταλίας και μορφώθηκε σε γαλλικά σχολεία. Σπούδασε Φιλοσοφία στη Σορβόννη του Παρισιού πριν παρακολουθήσει κινηματογραφικές σπουδές στο Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης. Ακολούθησε μεταπτυχιακές σπουδές στον τομέα Καλών Τεχνών στο Πανεπιστήμιο της Αϊόβα.
Η Graham είναι συγγραφέας πολυάριθμων συλλογών ποίησης, με πρόσφατες την Sea Change (Ecco, 2008), Never (2002), Swarm (2000), και The Dream of the Unified Field: Selected Poems 1974-1994, η οποία κέρδισε το Βραβείο Πούλιτζερ Ποίησης το 1996.
Σχετικά με τη δουλειά της, ο James Longenbach έγραψε στους New York Times: Για 30 χρόνια η Jorie Graham έχει συμπεριλάβει ολόκληρη την ανθρώπινη υπόσταση- της διανόησης, την παγκόσμια, την ενδοοικογενειακή, της αποκάλυψης- και όχι μόνο τη στενή συναισθηματική πλευρά με την οποία συχνά ασχολείται η ποίηση. Θεωρεί τον ποιητή όχι ως έναν καταγραφέα αλλά ως έναν δημιουργό εμπειριών. Όπως ο Rilke και ο Yeats, φαντάζεται τον μοναχικό ποιητή σαν ένα δημόσιο πρόσωπο, σαν κάποιον που αναφέρεται στα πιο σημαντικά φιλοσοφικά και πολιτικά θέματα της εποχής γράφοντας ποιήματα.
Η Graham έχει επίσης επιμεληθεί δύο ανθολογιών, του Earth Took of Earth: 100 Great Poems of the English Language (1996) και του The best American Poetry (1990).
Οι πολλές βραβεύσεις συμπεριλαμβάνουν την υποτροφία των John D. και Catherine T. MacArthur και το βραβείο Morton Dauwen Zabel από την Αμερικανική Ακαδημία και το Ινστιτούτο Τεχνών και Γραμμάτων.
Έχει διδάξει στο Εργαστήρι Συγγραφής του Πανεπιστημίου της Αϊόβα και είναι καθηγήτρια Ρητορικής και Αγόρευσης στο Πανεπιστήμιο του Harvard. Υπηρέτησε ως Πρύτανης της Ακαδημίας των Αμερικανών Ποιητών από το 1997 έως το 2003.
ACT III, SC. 2
Look she said this is not the distance
we wanted to stay at—We wanted to get
close, very close. But what
is the way in again? And is it
too late? She could hear the actions
rushing past—but they are on
another track. And in the silence,
or whatever it is that follows,
there was still the buzzing: motes, spores,
aftereffects and whatnot recalled the morning after.
Then the thickness you can’t get past called waiting.
Then the you, whoever you are, peering down to see if it’s
done yet.
Then just the look on things being looked-at.
Then just the look of things being seen.
The Dream of the Unified Field:Selected Poems 1974-1994.
Πράξη ΙΙΙ, Σκηνή 2
Κοίτα, είπε εκείνη, δεν είναι αυτή η απόσταση
που θέλαμε να κρατήσουμε. Θέλαμε να έρθουμε
κοντά, πολύ κοντά. Μα ποιος είναι
ο τρόπος να ξανασμίξουμε; Και μήπως είναι
πολύ αργά; Μπορούσε να ακούσει
τις πράξεις να προσπερνούν βιαστικά- αλλά αυτές
είναι σε άλλη διαδρομή. Και μέσα στη σιωπή
ή σε οτιδήποτε είναι αυτό που ακολουθεί,
υπήρχε ακόμα αυτό το βουητό: κόκκοι, σπόροι
συνέπειες και άλλα που θυμίζουν το επόμενο πρωινό.
Μετά, το παχύ στρώμα που δεν μπορείς να διαπεράσεις και που λέγεται αναμονή.
Μετά το εσύ, όποιος κι αν είσαι, κοιτάζεις να δεις αν έχει
ακόμα ολοκληρωθεί.
Μετά μόνο η ματιά στα πράγματα που παρατηρούνται.
Μετά μόνο η ματιά στα πράγματα που γίνονται ορατά.
MIRROR PRAYER
For Emily
Here’s where I lower you
into the drizzle
of the visible
my eager one,
where I hold you out like a gift
to this water, out at the end of my hand, to steady you,
in payment, a small sweetness I feed
into the eye…
Lacan tells me
you have believed till now
in your tapering, your
harrowing,
that you are nothing
but parts,
a harried, frenzied, limb from limb
discretion,
and that as I draw
you out, my flailing, drifting
one, peninsula, you will cohere
before your eyes
and see yourself
for the first time
whole. He tells me the frantic
ecstatic tremor
that will possess you, the terrifying
joy. Laughing
ΑΝΤΑΝΑΚΛΑΣΗ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ
για την Έμιλι
Εδώ είναι που σε χαμηλώνω
μέσ’ στο ψιλόβροχο
του ορατού
πρόθυμή μου εσύ
όπου σε κρατώ σαν δώρο
σε αυτό το νερό, ως την άκρη του χεριού μου, να σε σταθεροποιήσω,
σε αντάλλαγμα, μια μικρή γλύκα τρέφω
μέσα στο μάτι…
Ο Λακάν μου λέει πως
έχεις πιστέψει μέχρι τώρα
στο στένεμά σου, στο δικό σου
καταρράκωμα,
πως δεν είσαι τίποτα
αλλά μέρη,
μια ανήσυχη, μια τρελαμένη, μια απ’ άκρη σ’ άκρη
διακριτικότητα,
και πως καθώς σε παρατείνω
χτυπημένη μου, παρασυρμένη μου
χερσόνησος, θα έχεις συνοχή
μπροστά στα μάτια σου
και θα δεις τον εαυτό σου
για πρώτη φορά
ολόκληρο. Μου λέει ότι ο απεγνωσμένος
ο εκστατικός τρόμος
θα σε κυριεύσει, η τρομακτική
χαρά. Γελώντας
OVER AND OVER STITCH
Late in the season the world digs in, the fat blossoms
hold still for just a moment longer.
Nothing looks satisfied,
but there is no real reason to move on much further:
this isn’t a bad place;
why not pretend
we wished for it?
The bushes have learned to live with their haunches.
The hydrangea is resigned
to its pale and inconclusive utterances.
Towards the end of the season
it is not bad
to have the body. To have experienced joy
as the mere lifting of hunger
is not to have known it
less. The tobacco leaves
don’t mind being removed
to the long racks—all uses are astounding
to the used.
There are moments in our lives which, threaded, give us heaven—
noon, for instance, or all the single victories
of gravity, or the kudzu vine,
most delicate of manias,
which has pressed its luck
this far this season.
It shines a gloating green.
Its edges darken with impatience, a kind of wind.
Nothing again will ever be this easy, lives
being snatched up like dropped stitches, the dry stalks of daylilies
marking a stillness we can’t keep.
The Dream of the Unified Field: Selected Poems 1974-1994.
ΒΕΛΟΝΙΑ ΣΤΗ ΒΕΛΟΝΙΑ
Αργά μέσα στην εποχή ο κόσμος πέφτει με τα μούτρα, τα παχιά λουλούδια
μένουν σταθερά για ένα μονάχα λεπτό παραπάνω.
Τίποτα δεν φαίνεται ικανοποιημένο,
αλλά δεν υπάρχει αληθινός λόγος να προχωρήσουμε περισσότερο:
αυτό δεν είναι ένα άσχημο μέρος·
γιατί να μην προσποιηθούμε
ότι ευχηθήκαμε για αυτό;
Οι θάμνοι έχουν μάθει να ζουν με τα παρακλάδια τους.
Η ορτανσία παραδόθηκε
στα χλωμά και ασαφή λόγια.
Προς το τέλος της εποχής
δεν είναι άσχημο
να έχεις το σώμα. Το να ζεις τη χαρά
ως την απόλυτη ανύψωση της πείνας
δεν σημαίνει πως την έχεις γνωρίσει
λιγότερο. Tα φύλλα καπνού
δεν ενοχλούνται που τα μετακινούν
στα μακρόστενα ράφια- όλες οι χρήσεις είναι εκπληκτικές
για τα μεταχειρισμένα.
Υπάρχουν στιγμές στις ζωές μας, που δεμένες με κλωστή, μας δίνουν παράδεισο—
το μεσημέρι, για παράδειγμα, ή όλες οι ξεχωριστές νίκες
της βαρύτητας, ή του αναρριχητικού κούτζι
οι πιο ευαίσθητες μανίες,
που έχει πιέσει την τύχη του
μέχρι στιγμής αυτή την εποχή.
Λάμπει ένα περήφανο πράσινο.
Οι άκρες τους σκοτεινιάζουν με ανυπομονησία, ένα είδος ανέμου.
Τίποτα πια δεν θα είναι τόσο εύκολο, οι ζωές
έχουν αρπαχτεί σαν ράμματα που πέφτουν, τα ξερά κοτσάνια των ημεροκαλίδων
σημαδεύουν μια γαλήνη που δεν μπορούμε να διατηρήσουμε.
PRIMARY BIBLIOGRAPHY
Hybrids of Plants and of Ghosts. Princeton University Press. 1980.
Erosion. Princeton University Press. 1983.
The End of Beauty. Ecco Press. 1987.
Region of Unlikeness. Ecco Press. 1991.
Materialism. Ecco. 1993.
The Dream of the Unified Field: Selected Poems 1974-1994. HarperCollins. 1995.
The Errancy. Ecco Press. 1997.
Photographs and Poems. Photographs Jeannette Montgomery Barron. Scalo. 1998.
Swarm. HarperCollins. 2000.
Never. HarperCollins. 2002.
Overlord. HarperCollins. 2005.
Sea Change. HarperCollins. 2008.
P L A C E. Ecco Press. 2012.
From The New World: Poems 1976-2014. Ecco Press. 2015.
Fast. Ecco Press. 2017.
Jorie Graham, David Lehman, eds. (1990). The Best American Poetry 1990. Collier Books.
Earth Took of Earth: 100 Great Poems of the English Language. Ecco Press. 1996.
SECONDARY BIBLIOGRAPHY
Adam Fitzgerald (2017). Jorie Graham’s Poetic Autopsy for Self and Nation. The New York Times Book Review.
Ángel Rupérez (2014). Poesía no apta para holgazanes. EL PAÍS.
Antonio Luis Ginés (2014). Corriente que fluye. Diario Córdoba.
Antonella Francini (2013). Premio Nonino a Jorie Graham Il suo «Place» è poesia civile di denuncia e di speranza . l'Unita.
Anon (2009). Jorie Graham's Sea Change. delirium's library.
Anon. (2002). Jorie Graham (1950 - ). Poetry Foundation.
Altieri, Charles (1998). Jorie Graham and Ann Lauterbach: Towards a Contemporary Poetics of Eloquence. Cream City Review. 12(Summer), 45-72.
Bernard, April (2016). The Dream Behind the Wall of Words. The New York Review of Books. 62 (OCTOBER 13),
Biedrzycki, Miłosz, Chruściel, Ewa (2012). Wiersz jest doświadczeniem pierwotnym. BiuroLiterackie.pl.
Blackie, Sharon (2012). Nie wolno nam utracić zdolności wychwalania. BiuroLiterackie.pl.
Baker, Timothy C. (2006). Praying to an Absent God: The Poetic Revealings of Simone Weil. Culture, Theory, & Critique. 47(2), 133-147.
Bedient, Calvin (2005). A State of Emergency. The Boston Review.
Burt, Stephen (2005). "Tell them 'no'": Jorie Graham's Poems of Adolescence. Jorie Graham: Essays on the Poetry.
Bedient, Calvin (2005). Toward a Jorie Graham Lexicon. Jorie Graham: Essays on the Poetry.
Byrne, Edward (2004). Jorie Graham: Never. Valparaiso Poetry Review. 5,
Bedient, Calvin (1998). Like a Chafing of the Visible. Salmagundi.
Bernard, April (1997). Modernist Conveniences. The New York Times.
Burt, Stephen (1996). The more she disapears. Times Literary Supplement.
Baker, David (1994). The Push of Reading. Kenyon Review. 16(4),
Bedient, Calvin (1994). Postlyrically Yours: A Review of Materialism. Threepenny Review.
Bedient, Calvin (1990). Kristeva and Poetry as Shattered Signification. Critical Inquiry. 16(4), 807-829.
COBER-LAKE, Justin (2018). Fast: by Jorie Graham. spectrumculture.com.
Chadwick Jenkins (2017). Pulitzer Prize Winner Jorie Graham's Collection of Poetry, 'Fast', Will Haunt You, Beautifully. popMATTERS.com.
Christopher Nelson (2017). A Review of Jorie Graham’s fast. Under a Warm Green Linden.
Christian Harder (2015). Book review (Poetry): 'From the New World: Poems 1976-2014'. Richmond Times-Dispatch.
Craig Morgan Teicher (2015). Jorie Graham’s ‘From the New World’. The New York Times Book Review.
Caterina Ricciardi (2014). Graham, i luoghi come riscatto. Alias Domenica :: Supplemento Settimanale de "Il Manifesto".
Claudio Magris (2013). La poesia ricuce il mondo. Corriere della Sera .
Chaberski, Mateusz (2013). W poszukiwaniu doświadczenia między słowami. Xiegarnia.pl.
Calvin Bedient (2012). Infected by Time. Los Angeles Review of Books.
Chruściel, Ewa (2012). Poeta jest kanarkiem w kopalni. BiuroLiterackie.pl.
Chruściel, Ewa (2009). Na granicy poznania, zawsze pomiędzy – o poezji Jorie Graham. FRAZA. NR 65-66,
Caldwell, Roger (2003). At a suitable distance. Times Literary Supplement.
Costello, Bonnie (1997). The Errancy: Review. The Boston Review.
Cahill, Timothy (1996). Daring to Live in the Details. Christian Science Monitor. 88,
Costello, Bonnie (1992). The Big Hunger. The New Republic. 4.
Costello, Bonnie (1992). Jorie Graham: Art and Erosion. Contemporary Literature. 33(2), 373-395.
Duffy, Timothy (2017). “No, this was all first person”: Revisiting Jorie Graham’s Hybrids of Plants and of Ghosts. Empty Mirror.
Dan Chiasson (2015). Beautiful Lies, The poetry of Jorie Graham.. The New Yorker.
Dwight Gardner (2015). In Jorie’s Graham’s ‘From the New World,’ Flux Is a Whirling Constant. The New York Times.
Dan Chiasson (2012). The Actual Hawk, the Real Tree. New York Review of Books. 59,
David Michah Greenberg (2012). The Suffering of Others. Boston Review. 37(6),
De Zaitegui, A. Sáenz (2007). La Errancia. El Cultural.es.
Erin Lyndal Martin (2017). The Possible Absence of a Future: Talking With Jorie Graham. theRumpus.net.
Edemariam, Aida (2017). Jorie Graham: ‘I am living in the late season, but it has its songs, too’. The Guardian (UK).
Ewa Chrusciel (2014). Ewa Chrusciel on Jorie Graham’s “Passenger” . Voltage Poetry.
Eduardo Moga (2014). Romper. Letres Libres.
Emma Hogan (2012). Divided by a Common Verse: Jorie Graham Wins the Forward Poetry Prize. The Daily Beast.
Etter, Carrie (2005). Overlord: A Review. The Liberal.
Eder, Richard (2000). A State of Withdrawal. The New York Times.
Fan, Kit (2017). Tremors and Electricity. The Poetry Review. 107(Autumn),
Francini, Antonella (2009). Sulla poesia di Jorie Graham. L'angelo custode della piccola utopia :: Poesie scelte 1983-2005.
Frost, Elizabeth (1994). Countering Culture. Women's Review of Books. 11, 11-12.
Frazier, Jane (1993). Region of Unlikeness - Book Review. Literary Review. Fall 1993,
Galgano, Andrea (2017). Il posto di Jorie Graham. Frontiera di Pagine: saggi critici di psicologia dell’arte, poesia e letteratura. 2, 793-799.
Galleymore, Isabel (2017). Posthuman Poetics. The London Magazine.
Grubisic, Katia (2012). Wskazówki jak zbudować arkę. BiuroLiterackie.pl.
Greenwell, Garth (2008). Beauty’s Canker: On Jorie Graham. West Branch.
Gardner, Thomas (2006). Meeting Apart: Jorie Graham's Swarm. A Door Ajar: Contemporary Writers and Emily Dickinson.
Gardner, Thomas (2006). Interview with Jorie Graham - Thomas Gardner. A Door Ajar: Contemporary Writers and Emily Dickinson.
Gardner, Thomas (2005). Jorie Graham; Essays on the Poetry.
Gardner, Thomas (2003). Jorie Graham's End of Beauty and a Fresh Look at Modernism. Southwest Review. 88(2-3), 335-349.
Gardner, Thomas (2003). The Art of Poetry No. 85. The Paris Review.
Gardner, Thomas (2001). American Poetry of the 1990s: An Introduction. Contemporary Literature. 42(2), 195-205.
Gardner, Thomas (1999). An Interview with Jorie Graham. Regions of Unlikeness: Explaining Contemporary Poetry.
Gander, Forrest (1997). Listening for a Divine Word: Review of The Errancy. The Boston Book Review.
Gardner, Thomas (1992). An Open, Habitable Space: Poetry 1991. Contemporary Literature. 33(4), 712-735.
Gardner, Thomas (1992). American Poetry of the 1980s: An Introduction. Contemporary Literature. 33(2), 177-190.
Greenbaum, Jessica (1987). Evolution. The Nation.
Huddleston, Robert (2012). Place: New Poems. Center for Literary Publishing | Colorado Review.
Howe, Sarah (2008). Sea Change: a review. PM Review.
Hamacher, Werner (2008). Geschichte Jetzt - Jorie Graham. Region der Unähnlichkeit: Gedichte Amerikanisch-Deutsch. 203-217.
Heffernan, Julián Jiménez (2007). prólogo - La Errancia. La Errancia. 7-49.
Hila Ratzabi (2006). Nothing Mystical About It: An Interview with Jorie Graham. Lumina.
Halpern, Nick (2002). Louise Glück and Jorie Graham. Everyday and Prophetic.
Henry, Brian (1998). Exquisite disjunctions, exquisite arrangements: Jorie Graham's 'Strangeness of Strategy'. Antioch Review. 56(3),
Holden, Jonathan (1986). The Contemporary Conversation Poem. Style and Authenticity in Postmodern Poetry. 33-44.
Isabel Galleymore (2013). 'the many promises of vision'. Stride Magazine.
Ingram, Claudia (2005). Fission and Fusion Both Liberate Energy: James Merrill, Jorie Graham, and the Metaphoric Imagination. Twentieth Century Literature.
JONES, Phillip (2018). On The Brink. The Oxonian Review. 36(3),
Jonathon Sturgeon (2015). Poetry Is a Virus That Can Save the World: On Jorie Graham’s ‘From the New World’. Flavorwire.com.
Josep Massot (2013). Los sentidos son lo único que no miente. La Vanguardia.
Jeremy Noel-Tod (2013). The Taken-Down God: Selected Poems 1997-2008 . Supplement to The Sunday Times.
Jennifer N. Kurdyla (2012). Call and Response:Jorie Graham's P L A C E. the [tk] Review.
JP O'Malley (2012). Interview: Jorie Graham's poetry. The Spectator.
Katie Peterson (2015). An Extra Life - Jorie Graham's From the New World. Boston Review.
Katia Grubisic (2010). Instructions for Building the Arc. Fiddlehead.
Karagueuzian, Catherine Sona (2005). No Image There and the Gaze Remains: The Visual in the Work of Jorie Graham.
Klink, Joanna (2002). To Feel an Idea. Kenyon Review. 24(1),
Kirsch, Adam (2000). The End of Beauty. The New Republic.
Kellogg, David (1995). Desire Pronounced and / Punctuated: Lacan and the Fate of the Poetic Subject. American Imago. 52(4), 405-437.
London Buddhist Centre, poetryEast (2018). poetryEast with Jorie Graham.
Lau, David (2017). Here There Be Monsters. Bookforum. 024(03),
Lekarczyk-Cisek, Barbara (2013). Tajemnicze światy Jorie Graham – o tomiku wierszy Prześwity. wywrota.pl.
Lussier, Brandon (2011). Understanding Jorie Graham. California Journal of Poetics.
Leubner, Ben (2009). Bedrock, erosion, and form: Jorie Graham and Wittgenstein. Twentieth Century Literature. 36-57.
Longenbach, James (2008). The Wasted Land. The New York Times.
Levinson, Frances (2006). Slow But Sure Spun Truths Unravelled to Perfection. The Yorkshire Post.
Logan, William (2005). The Great American Desert. The New Criterion. 23,
Logan, William (2002). Falls the shadow. The New Criterion. 20,
Lewis, Gwyneth (1998). A Child of Whitman. Times (UK) Literary Supplement.
Lorberer, Eric (1997). The Errancy by Jorie Graham. Rain Taxi. 2(#3),
Longenbach, James (1997). Jorie Graham's Big Hunger. Denver Quarterly. 31(3),
Longenbach, James (1997). Identity, Vision, Style. The Nation. 265(3),
Matthew Ritger (2015). Matthew Ritger on From the New World :: The Charges. Los Angeles Review of Books.
Manuel García Pérez (2014). Rompiente, de Jorie Graham. De lectura Obligada.
Marco Denti (2014). Jorie Graham. BooksHighway.
Marta Sans (2014). Los distintos géneros literarios desde los que se practica la política . El Confidencial.
Michael Andor Brodeur (2012). ‘Place’ by Jorie Graham . Boston Globe.
McCabe, Susan (2006). To Become Something Broken: Jorie Graham's Overlord. The Kenyon Review. 28(4),
Molesworth, Charles (1998). Living in the World. Salmagundi. 120, 276-284.
Morris, Robin A. (1997). Looking Back at the One Who Looks: Jorie Graham's Orpheus Sequence. Religiologiques. 15(printemps),
Oliver Dixon (2014). Multiple Things Happening At Once. Tears in the Fence.
Oli Hazzard (2013). Review of The Taken-Down God. The Times Literary Supplement.
Osborn, Andrew (2000). Review of Swarm. Boston Review.
Olsen, William (1992). Lyric Detachment: Two New Books of Poetry. Chicago Review. 38(3),
Pieczek, Urszula (2013). Zielnik Jorie Graham („Prześwity”). Popmoderna.pl.
Pritchett, Patrick (2006). The Personal Trauma That is History. The American Book Review.
Rice, Kylan (2018). The lateral radical: On Jorie Graham. West Branch.
Rubén Martín (2014). Rompiente: Prólogo de Rubén Martín . Rompiente.
Roberto Deidier (2014). AILANTO n. 3 - Su Jorie Graham . http://robertodeidier.blogspot.com/.
Roś, Joanna (2013). Poezja. 3 recenzje: Graham, Iwaszkiewicz, Kierc. Bookeriada.pl.
Ramke, Bin (2002). Celebrating a World in Danger. Boston Review. 27(Oct/Nov),
Redmond, John (1998). By Their Errata Shall Ye Know Them. Thumbscrew. No. 12,
Ramke, Bin (1996). Review: The Dream of the Unified Field: Selected Poems 1974-1994. The Boston Review. 21(Summer),
Sarah Howe (2017). Interview with Jorie Graham. PRAC CRIT.
Szymański, Michał (2013). 12 NOTATEK O JORIE GRAHAM. dwutygodnik.com.
Sharon Blackie (2012). Earthlines. Earthlines. 1(2),
Sean O'Brien (2012). Place by Jorie Graham - review. The Guardian.
Sampson, Fiona (2006). Mirror Image. The Guardian.
Spiegelman, Willard (2006). Review: Jorie Graham Talking. The Kenyon Review. 28(4), 175-185 .
Spiegelman, Willard (2005). Jorie Graham's "new way of looking". How Poets See the World: The Art of Description in Contemporary Poetry.
Spiegelman, Willard (2003). Repetition and Singularity. The Kenyon Review. 25(2), 149-168.
Spiegelman, Willard (1998). Jorie Graham's New Way of Looking. Salmagundi. 120, 244-275.
Sacks, Peter (1996). What's Happening?. The New York Times.
Shifrer, Anne (1995). Iconoclasm in the Poetry of Jorie Graham. Colby Quarterly. 31(2),
Tiziana de Rogatis (2014). Letteratura e arti. allegoria.
Talik, Magdalena (2013). Czekam na tę kolejną chwilę. Spotkanie Jorie Graham podczas Portu Literackiego. Kreatywnywroclaw.
Thomas, M. Wynn (2008). Full Fathom Five. The Guardian.
Tan, Kathy-Ann (2007). To Catch the World / at Pure Idea: Structures of Order and Disorder in Jorie Graham's Poetry. Ideas of Order in Contemporary American Poetry.
Tyler, Meg (2005). Overlord - Review. Harvard Review.
Tiffany, Daniel (2001). Lyric Substance: On Riddles, Materialism, and Poetic Obscurity. Critical Inquiry. 28(1),
Thomas Gardner (1999). Jorie Graham's Incandescence. Regions of Unlikeness: Explaining Contemporary Poetry.
Vendler, Helen (2008). 'A Powerful, Strong Torrent'. The New York Review of Books. 55(10),
Vendler, Helen (2002). Indigo, Cyanide, Beryl: Review of Never. London Review of Books.
Vendler, Helen (1995). Jorie Graham: The Nameless and the Material. The Given and the Made: Strategies of Poetic Redefinition. 91-130.
Vendler, Helen (1995). Jorie Graham: The Moment of Excess. The Breaking of Style: Hopkins, Heaney, Graham. 71-94.
Vendler, Helen (1994). Ascent Into Limbo. The New Republic.
Williamson, Caroline (2017). Dissecting the Apocalypse: Jorie Graham’s Sea Change. Cordite Poetry Review.
Woźniak, Maciej (2013). Przepraszam, czy nie przechodziło tędy ludzkie pojęcie?. WAKAT.
Weston Cutter (2012). Jorie Graham's P L A C E. The Kenyon Review. XXXIV,
Wengen, Deidre (2008). Imagining the Unimaginable: Jorie Graham in Conversation. phillyBurbs.com.
Wunderlich, Mark, Graham, Jorie (1996). The Glorious Thing: Jorie Graham and Mark Wunderlich in Conversation. American Poet.
Yurkovsky, Alexandra (2008). Poetry review: Jorie Graham's 'Sea Change'. San Francisco Chronicle.
Yenser, Stephen (2002). Breaking and Making: Review of Swarm. A Boundless Field: American Poetry at Large.
Zona, Kirstin Hotelling (2005). American Poetry and Jorie Graham. Contemporary Literature. 46(4), 667-687.
© Poeticanet
Ημ/νία δημοσίευσης: 2 Απριλίου 2021
- ΣΤΕΦΑΝΟΥ, ΛΥΝΤΙΑ
- BELLI, GIOCONDA
- COLLINS, BILLY
- ΑΓΓΕΛΑΚΗ-ΡΟΥΚ, ΚΑΤΕΡΙΝΑ
- ΑΝΘΟΛΟΓΙΑ ΠΟΙΗΣΗΣ ΤΟΥ 21ου ΑΙΩΝΑ
- ΑΝΘΟΛΟΓΙΟ ΣΟΝΕΤΟΥ
- ΒΑΡΒΕΡΗΣ ΓΙΑΝΝΗΣ
- ΒΕΗΣ, ΓΙΩΡΓΟΣ
- ΒΛΑΒΙΑΝΟΣ, ΧΑΡΗΣ
- ΙΣΑΡΗΣ, ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ
- ΚΑΡΟΥΖΟΣ, ΝΙΚΟΣ
- ΚΩΣΤΑΒΑΡΑΣ, ΘΑΝΑΣΗΣ
- ΜΗΤΡΑΣ, ΜΙΧΑΗΛ
- ΠΑΛΑΜΑΣ, ΚΩΣΤΗΣ
- ΡΟΥΜΑΝΟΙ ΠΟΙΗΤΕΣ ΤΟΥ ΜΕΣΟΠΟΛΕΜΟΥ
- ΛΑΓΙΟΣ, ΗΛΙΑΣ
- ΠΟΙΗΣΗ ΚΑΙ ΕΙΚΟΝΑ
- ΤΟ ΦΕΓΓΑΡΙ ΤΗΣ ΓΗΣ ΚΑΙ Η ΣΕΛΗΝΗ ΤΩΝ ΠΟΙΗΤΩΝ.
- ΟΙΚΟΣ & ΠΟΙΗΣΗ
- ERICH FRIED
- JATTIN GOMEZ, RAUL
- JUARROZ, ROBERTO
- ROTHENBERG, JEROME
- SEXTON, ANNE
- ΓΟΝΑΤΑΣ, Ε.Χ
- ΚΑΡΑΒΑΣΙΛΗΣ, ΓΙΩΡΓΟΣ
- ΠΟΙΗΤΕΣ ΤΗΣ ΒΕΓΓΑΛΗΣ
- Ποιητές του περιοδικού AutreSud
- ΤΑΣΟΣ ΛΕΙΒΑΔΙΤΗΣ
- ΣΑΡΑΝΤΑΡΗΣ, ΓΙΩΡΓΟΣ
- NOVAC, ANDREI
- Βάλια Γκέντσου, Παραμύθια ανάποδα (Θεμέλιο, 2020) ΩΣ ΑΓΑΠΗΤΑ ΤΑ ΣΚΗΝΩΜΑΤΑ ΣΟΥ* Τα μεσημέρια στο σπίτι κυλούσαν αργά σαν μεγάλα ποτάμια ο βυθός παγίδευε τις βεβαιότητες Πήγαινα και καθόμουν στο πίσω μέρος μιας άδειας εκκλησίας σ
- ΒΛΗΣΙΔΗ, ΕΛΕΝΗ
- ΚΑΤΣΑΜΠΗ, ΣΤΕΛΛΑ
- ΛΟΥΚΙΔΟΥ, ΕΥΤΥΧΙΑ-ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ
- ΜΟΥΣΙΚΗ ΚΑΙ ΠΟΙΗΣΗ
- ΠΕΡΙ ΖΩΩΝ ΓΛΩΣΣΑΣ
- ΠΟΙΗΣΗ ΚΑΙ ΣΤΙΓΜΙΟΤΥΠΟ
- ΣΙΔΕΡΗΣ, ΝΙΚΟΣ
- ΤΙΜΟΘΕΟΥ, ΑΝΤΡΕΑΣ
- CALLEJON, BEGONIA
- ROFFÉ, MERCEDES
- WILMS MONTT, TERESA
- WILMS MONTT, TERESA
- ΖΝΤΡΑΒΚΑ ΜΙΧΑΙΛΟΒΑ
- ABRUTYTE, NERINGA
- AKHMATOVA, ANNA
- ALTOLAGUIRRE, MANUEL
- AMIRTHANAYAGAM, INDRAM
- AMΜONS, A.R.
- ...Δείτε περισσότερα