Εκτύπωση του άρθρου

ΜΑΡΩ ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ

 

 

 

 

Και…

…  η έξω πόρτα ανοιχτή
κι ο κήπος ακίνητος 

κι αυτός ο Οκτώβρης 
απρόσεκτος
κι η μέρα απαρατήρητη 
κι ο ουρανός ουρανός
κι ο δρόμος δρόμος
και η στιγμή μία στιγμή         ι            
ένα κίτρινο φύλλο πέφτει 
ο άλλος ανυπόμονος
σε περιμένει γνέφει
πριν βγεις γυρίζεις 
και κοιτάζεις πίσω
η στήλη άλατος εγώ
ένας λυγμός προδίδει
το αδιάψευστο
φεύγεις
 
τι κι αν δεν είμαστε 
το κέντρο του άκεντρου  
κόσμου μας
ο αστεροσκόπος όλα 
τα παρατηρεί
οι  ώρες μεταξύ τους 
μπερδευτήκαν
νύχτες οι μέρες έγιναν
μέρες οι νύχτες
άλλαξαν κι οι αστερισμοί 
χάθηκε ο ορίζοντας
τα λόγια τα ανείπωτα
κατάπιε το διάστημα
κι ο χρόνος άσχετος 
ή σχετικός σταμάτησε

έφυγες
και…

Μάρω Παπαδημητρίου
© Poeticanet 

 


Ημ/νία δημοσίευσης: 12 Δεκεμβρίου 2020