ΕΠΙΛΕΞΤΕ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ

ΑΡΧΙΚΗ ΣΕΛΙΔΑ » ΠΟΙΗΣΗ »

BURNSIDE, JOHN

Δείτε επίσης

Εκτύπωση του άρθρου

JOHN BURNSIDE

Κατά τον Λουκρήτιο

Μετάφραση: ΔΗΜΗΤΡΑ ΚΩΤΟΥΛΑ

‘Nam quodcumque suis mutatum finibus exit,

Continuo hoc mors est illius quod fuit ante’

Λουκρήτιος

II.

Παρόλα αυτά το καθετί

πεθαίνει ενώ γίνεται

το ενσαρκωμένο δέρμα να πέφτει αργά

ακόμη όμορφο:

άδεια μορφή

που κυριαρχείται απ’ το φεγγάρι

γυμνό οστό

ή πάγος-

Κι ας είμαστε οι ενσαρκωμένες

αναλώσιμες σκιές μιας ψυχής

που λικνίζεται κι όλο γλιστράει

κάτω απ’ την καθημερινή μας

όψη, είμαστε χρεωμένοι

από έξαψη, από τη φθορά να υπάρχουμε μαζί

μένοντας ο ένας με τον άλλον,

αποχωριζόμενοι ο ένας τον άλλον,

σαν εραστές, αδύναμοι να αντισταθούμε

σ’ αυτή την παλίρροια, την άμπωτη:

νεαρά πλάσματα που το μυαλό τους κατοικείται

από αέρα μόνο κι από φως

δημιουργήματα

ενός αναπάντεχου μυστηρίου

που βιάζονται ακατάσχετα

προς το δύσκολο.

John Burnside

Από τη Συλλογή Παγίδα Φωτός (2002)

Μετάφραση: Δήμητρα Κωτούλα

Ημ/νία δημοσίευσης: 3 Αυγούστου 2007

Δείτε επίσης