ΓΙΩΡΓΟΣ  ΒΕΗΣ

Κίτρινη θάλασσα  

Καμία απόσταση, κανένα άσπρο πουλί

δεν ματαιώνει τους κινδύνους, ξημερώνει˙

τον λυπάμαι τον χρόνο μου είπε ο πληγωμένος

σκορπιός η πατημένη εποχή μες τα χιόνια˙ 

 

ακόμα και το στήθος σου βορά στην αλήθεια

ευγενείς συσπάσεις του αέρα στα μαλλιά

απόψε θα λυθούν τα σχοινιά του έρωτα

απόψε θάρθει το ίδιο μεσημέρι που ήσουνα 

 

κάτω από το δέντρο με τις χρυσές φωνές

ωρίς θύελλες στα μάτια με καθαρό φως

ο Χάυντ έπινε από το διαμαντένιο ποτάμι 

 

έπεφτε η μοίρα στο ζεστό χέρι νόμισμα

του καλού καιρού υγρές τυλιγμένες στον οργασμό

λέξεις ο ουρανός σεντόνι δίχως τρύπες.

Γιώργος Βέης