Εκτύπωση του άρθρου

ΛΥΝΤΙΑ ΣΤΕΦΑΝΟΥ



ΤΟΠΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΤΑΓΩΓΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΕΡΙΠΛΑΝΗΣΗ ΤΟΥ ΥΚ
                                                                    Για Απλή Σύνδεση        Για ISDN               Για ADSL 
                                                                    


Ποίημα 40   

                 

            Μα που πηγαίνεις, Υκ,  ποιος είσαι τώρα;
Δεν είσαι πια ο δρόμος πλάι στο ποτάμι
Δεν είσαι πια το φύτρο του χαμομηλιού
Μικρή αφορμή που πάει στον ήλιο με το κατόρθωμά της
Ούτε η πλατεία των συναντήσεων
Ούτε η γέφυρα των χωρισμών.
Στις γωνιές του μεσημεριού δεν περιμένει πια κανείς το θαύμα.
            Ποιοι τρώνε, ποιοι πλαγιάζουνε στα δρομολόγια
            Όλων των μεταφορών;
            Στ’ αλάθευτα χιλιόμετρα ως τον θάνατο
            Ποιοι παραγγέλνουν τα παιδιά ανάμεσα σε δυό
                    σταθμούς
            Προσέχοντας να μην τους κλέψει ο ύπνος;
Που ο καιρός της σποράς, ο καιρός του θέρους
Το αργό λειτουργικό της άνοιξης
Κι’ εσύ ο αιώνιος ν’ ακολουθείς τις μαργαρίτες…
             Γεμάτα πληγές τα βουνά
             Τα πετρώματα παραμορφωμένα.
Δεν είσαι πια το αχνάρι μέσ’ από τις καστανιές
Ειρήνη και σιγουριά των λόφων
Αναπαλλοτρίωτη θέα
Αγριόχορτο επαναλαμβανόμενο
Σημάδι της γης αμετάκλητο
              Που ο καιρός της σύναξης, ο καιρός του χωρισμού
Τα θεριά και τα πετεινά κατά τα γένη αυτών
              Οι φλέβες των υπόγειων νερών
Με τη σφραγίδα προπατορικών ουράνιων τόξων;

 


                   
     



Ημ/νία δημοσίευσης: 22 Νοεμβρίου 2006