ΣΤΡΑΤΗΣ ΠΑΣΧΑΛΗΣ

ΜΑΓΕΜΕΝΟ

                Μαγεμένες στιγμές
                μαγεμένες μου ώρες               

                Όλα χαθήκανε μεμιάς
                πίσω απ’ τα βέλη της Αρτέμιδας
                σμήνη πουλιών στον ουρανό
                κι ο ήλιος κρύφτηκε
                στα τείχη με τους καπνούς
               
                Πόσο ωραία τότε
                η άμπωτη κι η παλίρροια
                οι κίτρινες σελίδες του Ρεμπώ
                πλάι στη φρουτιέρα με τα κόκκινα μήλα
                κι εσύ απέναντι
                στο κάδρο σου
                εικόνα βορινού ηλιοβασιλέματος

                Μαγεμένες στιγμές
                μαγεμένες μου ώρες

                Η θάλασσα
                ο καιρός
                η κουπαστή ασημένια
                κι όλος αυτός ο Ιούλιος
                στους ώμους του χωρικού
                ένα δεμάτι χόρτα ξερά
                τόσο ασήκωτο
                τόσο χρυσό

                Ύστερα ήρθαν οι νότες και τα περιστύλια
                κι ένα μεγάλο πλατάνι στη μέση της αυλής
                με τα σιδερένια παγκάκια
                ύστερα ήρθαν οι φωνές των παιδιών
                το κελάδημα των αγγέλων
                ύστερα ήρθαν δεκάδες περιστέρια
                ασπρόμαυρα
                κι όλα εξατμίστηκαν
                παλλόμενο δίχρωμο κομφετί

                Έτσι γεννήθηκε η μελαγχολία
                έτσι ανδρώθηκε η θλίψη
                έτσι ωρίμασε η ομορφιά

                Έτσι απλώθηκε η μουσική και κάλυψε τα πάντα
                με το γαλάζιο της χιόνι

                Μια μουσική τόσο πρωτάκουστη
                που κι ο Θεός ακόμα συγκινήθηκε
                και ξέχασε για άλλη μια φορά
                να καταργήσει τον κόσμο.