ΧΑΡΑ ΣΑΡΛΙΚΙΩΤΗ

© Poeticanet 

Μερικά αστέρια

Ένα κρύο ποτό, καταιγίδες, τήξη μετάλλων.
Και το πρόσωπό σου μακριά
από τον γραφίτη του πλήθους
Είναι το ήρεμο, αδιατάρακτο φως.
Η λεωφόρος ψιθυρίζει το όνομά σου σαν μυστικό.

Περιμένω στην έρημη όχθη
μέχρι να κτίσουν τη γέφυρα
Να διασχίσω την απόσταση που μου αναλογεί
Και να σε συναντήσω.
Τα άνθη του ποταμού είναι λευκά
Στη μεγάλη αναμονή βάφονται μπλέ.
Οι ιστορίες μας, εύθραυστη, μετακινούμενη ύλη
έρχονται από τα δάση.
Χωρίς λεπτομέρειες και στολισμούς

Και γράφονται στο ημερολόγιο
που διαβάζω με τη λάμπα θυέλλης
Ένας κρότος ακινητοποιεί το παρελθόν
και σημαδεύει τα όρια του ονείρου.
Όσα έχω μάθει
και όσα ξεχνώ πως γνωρίζω
βιάζονται να ενωθούν με το ρεύμα του ποταμού. 

Τώρα ο ψυχρός αέρας σκουραίνει το φως
Μακριά από τα συμβάντα, ακούω τη μουσική των συμβάντων.
Αλλά εσύ πλέεις στο ζεστό φωτισμό της πόλης
Ίσως πλέκεις τα ιστία της με ασημένιο νήμα.
Ίσως βλέπεις στο σινεμά
Ιστορίες προδοσίας ή τον όλεθρο του ιππικού.
Ή έχασες τον προσανατολισμό και οι γνωστοί δρόμοι γίναν αγνώριστοι
Μεταμορφώθηκαν σε φανταστικό τόπο ή σε κυκλική σκηνή.
Όπου σε περιμένω.

Η  Χαρά Σαρλικιώτη γεννηθηκε στά Φάρσαλα.Σπουδασε Πολιτικες Επιστήμες στην Αθήνα , Ιταλικη Γλώσσα στην Casa d Italia τής Αθήνας καθώς και στο Πανεπιστήμιο τής Σιένας και Ισπανικά στο Miguel de Cervantes.Εχει μεταφράσει Πριμο Λέβι, Ελσα Μοράντε, Κάρλο Εμίλιο Γκάντα, Κάρλο Γκίνσμπουργκ και άλλους στις εκδόσεις Αγρα και εχει διδάξει μετάφραση στό ΕΚΕΜΕΛ.