Εκτύπωση του άρθρου

ΓΙΟΛΑΝΤΑ ΣΑΚΕΛΛΑΡΙΟΥ


Μικρή νυχτερινή μουσική
 



Κουζίνες που φέγγουν τη νύχτα στα πίσω μπαλκόνια των φωταγωγών - αθέατη όψη των ψυχών - κουζίνες σε εγρήγορση∙ κουζίνες άδειες.

Και μόνο σκιές από δάχτυλα επιδέξια μάγειρα αλχημιστή θυσιάζουν, μεταποιούν, εξαφανίζουν την αρχική ύλη.
Μνήμες θανατηφόρων τραυμάτων μεταπλάθονται σε επιθυμία και όνειρο αναμιγνύοντας πάθους πιπέρια εξωτικά, αγάπης λιβάνι από τριαντάφυλλο, ψευδαίσθησης κανέλλα. Θραύσματα επίγειων κραυγών ενώνονται με μουσικές του σύμπαντος.
Και αίφνης, τότε, εύοσμη - πλην όμως οδυνηρή- μελωδία κατακλύζει τους φωταγωγούς και παρεισφρέει στους ύπνους των ανυποψίαστων ενοίκων.

Όταν ξυπνούν -κάθε φορά παράξενα εκτοπισμένοι από το παρελθόν- βρίσκουν  της κουζίνας τα παράθυρα στους φωταγωγούς σβηστά, ενώ στην τραπεζαρία σερβίρονται επίσημα τα πλούσια σε μέταλλα, ιχνοστοιχεία και βιταμίνες πρωινά και τίποτε δε μαρτυρά τη θυσία, τις αλχημείες και τα μαγειρέματα, το μάγειρα μάγο που τους κατοικεί.

 

 


Γιολάντα  Σακελλαρίου

 


Ημ/νία δημοσίευσης: 12 Οκτωβρίου 2012