Εκτύπωση του άρθρου

ΛΙΑΝΑ ΣΑΚΕΛΛΙΟΥ

 

Μοντέρνα Ηδονή


                     

Δεν χρειαζόμουν το είδος αυτό του μαύρου κεντήματος—
το μονότονο σχέδιο, τη μυστικότητα χωρίς το ανθρώπινο είδος.
Θα ’θελα να το ανασυνθέσω ελεύθερα,
να το εξερευνήσω με τη βελόνα
στον εγκλεισμό, στον κίνδυνο.

Δεν κάνω τίποτα να διώξω τον φόβο—
τσουκνίδες, σκλήθρες, σαρκοφάγα,
ο τεράστιος μανδύας για τον διάβολο.
Μετακινώ τα δάχτυλα πιο πέρα
κινώ το δάσος προς εμένα.

Ένα είδος αναζήτησης είναι κι αυτό,
μια περιπέτεια αισθήσεων.
Να το αλλάξω;
Τα στοιχειά να μπουν σε κήπο;
Να μου ποζάρουν σαν υλικό από έντομα;

Το δάσος όμως στοιχειώνει
(Το μαύρο σώμα του εντονότερο τώρα που γράφω)
και σιωπά.

Λιάνα Σακελλίου

 

 


Ημ/νία δημοσίευσης: 7 Ιουλίου 2009