Notes de passage. 3.
 

Στη σιωπή το σώμα του απογεύματος
Το χέρι αποδίδει τη σκιά του
Ο αέρας αισθητός
 
✿
 
Καταγωγή ήταν η ήττα των γραμμάτων
 
Στην ανορθόγραφη σκιά
και πριν αρθρώσω το κενό
στον τρόπο του πληθαίνω
 
✿
 
Ημέρες πεθαμένος
στον αφρό των στίχων
 
Το μνήμων φως
είναι σωστό να ψηλαφείται
 
✿
 
Αυτή η γλώσσα στη γωνιά του παραθύρου
αυτή η νύχτα (υπάρχει ο χρόνος)
 
τις ιδέες μόνο
όχι τα δάκρυα
 
✿
 
Το βράδυ πέφτει
δεν αντέχει άλλο
ακολουθήσαμε
 
κανένα τοπίο δεν είναι υπαρκτό
 
✿
 
Τούτη η αφαίρεση
που λέγεται υπόλειμμα
δεν κατοικείται
 
✿
 
Η μόνη περιβολή
 
Μια ακατέργαστη ενέργεια
βάζει τα πράγματα στη θέση τους
 
Βραδιάζει
πέφτει στη σκόνη
αυτή τη θέα μας επιφυλάσσει
 
✿
 
ο μικρός αριθμός καίγεται
 
μένει εν εκστάσει
 
-συνηθισμένο τοπίο-
 
✿
 
σώμα φυτού τραχύ
ανησυχία ορατή σε πλάτος
 
Βροχή
εσπέρας πάντων
 
✿
 
Το πλέον εσύ
σε στενωπό οξυμένη
με κιμωλία
φθίνων όλο
 

Αποστόλης Αρτινός