ΠΑΛΑΙΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ

Δείτε επίσης

Εκτύπωση του άρθρου

Γ. Σταυρόπουλος (γ. 1898)

ΕΛΕΓΕΙΑ

Απ' την καρδιά μου οι χίμαιρες, αν ήπιανε ωσάν γύπες,
κι' όλα σαρκάσαν τα ώμορφα, και τρισαγαπημένα,
να υποφέρω αν μπόρεσα το θανατό σου, εσένα,
που με τη θεία φιλία σου νικούσα όλες τις λύπες.

Αν είδα, κι' ήλθε σαρκαστής σε κάποια περασμένα
ο έρωτας, που θεία φωτιά, μες τα τραγούδια σου είπες,
και τα ώρμα νιάτα μου αν μετρώ με τιης καρδιάς τις τρύπες
που άλλοτε φέγγαν θεϊκά με τ' άστρα ερωτευμένα.

Πίσω από μάτια φιλικά ύπουλη αν είδα σκέψη,
και τη γυναίκα, που έψαλλες σύμβολο κάθε ωραίου,
στα πιο χυδαία και ταπεινά του κόσμου να πιστέψη

Όμως, μπροστά στις θύελλες τ' ανθρώπινου μοιραίου,
με κράτησε υπερήφανο, η θεία ορμή της νοιότης
που δεν μπορώ ούτε να σκεφτώ, ποτέ το θανατό της.

______________

ΓΙΩΡΓΟΣ Θ. ΣΤΑΥΡΟΠΟΥΛΟΣ (1898 - 1969)

Ο Γεώργιος Σταυρόπουλος γεννήθηκε στην Αθήνα, γιος του Θεόδωρου Σταυρόπουλου, δικηγόρου και δημοσίου υπαλλήλου. Σπούδασε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, βιοποριστικοί λόγοι ωστόσο δεν του επέτρεψαν να αποφοιτήσει. Το 1917 διορίστηκε στον δημόσιο τομέα μετά από εξετάσεις και εργάστηκε στην ταμειακή υπηρεσία του Υπουργείου Οικονομικών ως το 1954, οπότε συνταξιοδοτήθηκε με το βαθμό του υπουργικού διευθυντή β’. Στη λογοτεχνία πρωτοεμφανίστηκε με δημοσιεύσεις στίχων στο περιοδικό Λύρα και ακολούθησαν συνεργασίες του με έντυπα όπως τα Βωμός, Μούσα, Νουμάς, Νέα Γράμματα, Κριτική και Τέχνη, Νέα Εστία, Λογοτέχνης, Πανδώρα και εφημερίδες, όπως οι: Στέμμα, Εσπερινός Τύπος κ.α., όπου συχνά υπέγραφε ως Ακταίων ή Αρχαιόφιλος. Ασχολήθηκε επίσης με τη λογοτεχνική μετάφραση ( από έργα των Βεράρεν, Βερλαίν, Μωρεάς, Μπωντλαίρ, Τσβάιχ κ.α.) και τη φιλολογική μελέτη (για το έργο του Τέλλου Άγρα, του Ναπολέοντα Λαπαθιώτη, του Κώστα Καρυωτάκη, του Παλαμά και άλλων νεοελλήνων λογοτεχνών). Η ποίηση του Σταυρόπουλου κινείται στο χώρο της λεγόμενης νεορομαντικής και νεοσυμβολιστικής Σχολής. Μεγάλο μέρος του έργου του παρέμεινε ανέκδοτο ως το θάνατό του. 1. Για περισσότερα βιογραφικά στοιχεία του Γεώργιου Σταυρόπουλου βλ. Άγρας Τέλλος, «Σταυρόπουλος Γεώργιος», Μεγάλη Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια22. Αθήνα, Πυρσός, 1933, Στεργιόπουλος Κώστας (επιμέλεια), «Γ.Σταυρόπουλος», Η ελληνική ποίηση· Ανθολογία – Γραμματολογία, σ. 609-610. Αθήνα, Σοκόλης, 1980, Στεργιόπουλος Κώστας, «Γ.Σταυρόπουλος· Ένας ποιητής παραγνωρισμένος», Νέα Εστία119, ετ.Ξ΄, 15/5/1986, αρ.1413, σ.642-646 και χ.σ., «Σταυρόπουλος Γεώργιος», Μεγάλη Εγκυκλοπαίδεια της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας12. Αθήνα, Χάρη Πάτση, χ.χ.

Από την ιστοσελίδα του ΕΚΕΒΙ

ΙΣΑΝΤΡΟΣ ΑΡΙΣ

ΑΝΙΑ

Τα ηλεκτρικά κουράζαν. Αχ το θάμπος
κι η βαριά μυρουδιά...
Κουρασμένα αντήχαν από πέρα
ως και τα βιολιά...

Είτανε βαμένη, κι είταν
όμορφη σαν Παναγιά
κι η αγάπη της η ψεύτικη αγάπη της,
βάλσαμο είταν στην καρδιά.

Κάτι της ψιθύρισε. Μα εκείνη
δεν του απάντησε και κοίταξε αλλού.
τότε αυτός πιο δυνατά ψιθύρισε: "Έλα..."
-κι έσφιξε νευρικά το χέρι ενός φίλου.-
Αυτή καθώς εκάπνιζε μες σε σε μία ρουφηξιά
είπε μόνο: "Τι τρέλλα..."
Κι είταν σαν Παναγιά του Ραφαήλου
Μα όλα γύρου είταν τόσο κουραστικά...
______________
Ο Ν. Χάγερ-Μπουφίδης, όπως επιθυμούσε να υπογράφει στα βιβλία του, γεννήθηκε στα 1899 κι έζησε τα παιδικά του χρόνια στην Πάτρα, ενώ ολοκλήρωσε τις εγκύκλιες σπουδές του, στο γαλλικό λύκειο του Καϊρου. Ύστερα αφιχθείς στο Αθήνησι, εργάστηκε -ως τον πρόωρο θάνατό του-στην Εθνική Τράπεζα. Διαρκούσης της
πνιγηρής ιταλικής, γερμανικής και βουλγαρικής κατοχής, ενεπλάκη στην Εθνική αντίσταση και κατά τον αδελφοκτόνο εμφυλιοπολεμικό σπαραγμό φυλακίσθηκε –λόγω της αριστερής ιδεολογικής του στράτευσης- στις φυλακές Χατζηκώστα.
Μνήμες από αυτήν την ζοφώδη περίοδο της ζωής του, κατέγραψε σε πεζό κείμενό του, που δημοσιεύθηκε στην λογοτεχνική εφημερίδα της εποχής: ‘’Ελεύθερα Γράμματα’’. Πέθανε από καρκίνο του πνεύμονος στην Αθήνα, εν έτει 1950 σε
ηλικία μόλις 51 ετών.

Το Ισαντρος 'Αρις είναι ψευδώνυμο που χρησιμοποιούσε

Από κείμενο του Γιάννη Σ. Βιτσαρά (περιοδικό Θράκα)

Ημ/νία δημοσίευσης: 19 Σεπτεμβρίου 2020

Δείτε επίσης

ΠΟΙΗΣΗ

ΠΑΛΑΙΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ