ΘΑΝΑΣΗΣ ΒΕΝΕΤΗΣ

Στα παρασκήνια του ποιήματος

Έστησα το κονάκι μου στο δάσος των μικρών σου

έσταζες νότες συλλαβές αηδόνι στον αέρα

και στην άκρη της μέρας

σωστό λησταρχείο το δικό σου φως.

Περ' απ' την έκσταση

άγνωστη μοίρα παγίδευε τα σώματα

σε λήθη ευδαίμονα ακουμπούσε το πάθος

κι έπαιρνε όλη την ορμή όλο το ρίγος από 'σενα

για να ξαφνιάσει την αυγή, τρέμοντας.

Θανάσης Βενέτης