Εκτύπωση του άρθρου

ZUZANNA GINCZANKA 

 

Μετάφραση: Leszek Paul/ Λέσεκ Πάουλ

© Poeticanet 

 

 

Παρθενία


Εμείς...
Χάος ατημελήτων φουντουκιών μετά τη βροχή
σαν πολτός λιπαρών καρπών ευωδιάζει,
αγελάδες γεννούν στον βαρύ αέρα
κάπου σε στάβλους που καίγονται σαν αστέρια. —
Ω, φραγκοστάφυλα και σιτηρά ώριμα,
χυμότητα που ορμάς μέχρι το ξεχείλισμα σου,
ω, λύκαινες που θηλάζετε τα μικρά σας,
μάτια λυκαινών σαν γλυκά κρίνα!
Στάζει των ρητινών το μελένιο μελισσοκομείο,
ο μαστός κατσίκας βαραίνει σαν κολοκύθα —
— λευκό γάλα ρέει σαν αιωνιότητα
στο μητρικό στήθος ναών.

          Κι εμείς...
          μέσα σε ερμητικά,
          σαν ατσάλινο θερμός,
          μικρά κυβάκια των ροδακίνων ταπετσαριών,
          φασκιωμένες μέχρι το λαιμό με φορέματα,
          κάνουμε
          πολιτιστικές
          συζητήσεις.

από τη συλλογή Πέρι Κένταυρους, 1936


Ημ/νία δημοσίευσης: 25 Σεπτεμβρίου 2025