ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΙΤΣΟΣ

Πενθεσίλεια
 

Βυσσοδομώντας 
η αγέλη των Αχαιών 
περιπλανιόταν 
ρημαγμένες σκιές
στις στοές της ιστορίας

στα πόδια τους 
άψυχα κορμιά
δούλοι της ματαιοδοξίας
πότιζαν με αίμα 
τις μυρτιές της δόξας τους

και εγώ ανάμεσά τους 
μονόστηθη σκιά 
έπαιρνα το χώμα 
που ρούφηξε το αίμα 
του Αχιλλέα 
και το φύλαγα 
σε άγιο δισκοπότηρο 
με κρύσταλλα 
και με τοπάζια στολισμένο
και τότες 
άλλαζα χρώμα 

Σε κάθε δείλι το βιολετί 
γινόταν η ένδυσή μου. 

© Poeticanet