Μ’ ένα ξυπόλυτο παλτό

Δεν είναι ούτε δώδεκα χρονώ ο Ίβο και ήρθε από τα βόρεια κρυμμένος σ’ ένα φορτηγό. Πέντε μερόνυχτα σκοτάδι ανάσανε όλη την πίσσα και τη σκόνη της εθνικής κουλουριασμένος σε μια τρύπα. Νύχτα τον ξεφορτώσανε στα σύνορα. Μ’ ένα ξυπόλυτο παλτό γυρίζει τώρα στις πλατείες και ζητιανεύει βλέμματα.

Χαμηλόφωνο
 

Η Ρίτα όλη μέρα σιωπηλή πλένει και καθαρίζει τα πατώματα, ταΐζει την κυρία Αριστέα στο καροτσάκι, τεντώνει τη μπουγάδα στην απλώστρα. Το βράδυ που τελειώνει τις δουλειές ανοίγει τη φωτογραφία στο ντουλάπι και παίζει τόπι με τον μικρό Θωμά το γιό της που την περιμένει χρόνια να γυρίσει στο σπίτι τους.