Εκτύπωση του άρθρου
CESARE PAVESE
 
ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ

Απόδοση στα ελληνικά: ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΕΝΤΡΩΤΗΣ
 
Τοιχαλάκια τριγύρω και κήπος στη μέση
με ξερόχορτα και φως που καίει σιγανά το
άσπρο χώμα του. Είν’ ένα φως που ξέρει τί θα
πει γιαλός. Ανασαίνεις τα χόρτα του κήπου.
Σαν αγγίζεις την κόμη σου, διώχνεις τη μνήμη
Της χλωρίδας.
                        Πολλά ώριμα φρούτα που πέφταν
είδα… ολόγλυκα… σ’ ένα χορτάρι που ξέρω
πέφταν με δυνατό γδούπο… Εσύ όμοια πετιέσαι
σαν σκιρτάει εντός σου το αίμα. Κουνάς το κεφάλι,
σαν να γίνεται γύρω σου θαύμα μεγάλο,
ενώ το θαύμα είσαι εσύ. Έχουν γεύση γλυκιά και
σένα τα μάτια· μιά θερμή θύμηση βγάζουν.
Ακούς. Τα λόγια, που ακούς, σ’ αγγίζουνε μόλις.
Λάμπει μιά σκέψη στο πρόσωπο το γαλήνιο,
και στους ώμους σου λάμπει το φως της θαλάσσης.
Στην όψη έχεις σιωπή που ακουμπά την καρδιά σου
με βαρύ χέρι, και στάλα τη στάλα ο πόνος
σε τρυπάει σα χυμός απ’ τα φρούτα τού τότε.

Cesare Pavese

Απόδοση στα ελληνικά: Γιώργος Κεντρωτής

Ημ/νία δημοσίευσης: 20 Μαρτίου 2007