ΑΜΑΝΑΤΙΔΗΣ, ΒΑΣΙΛΗΣ

Δείτε επίσης

Εκτύπωση του άρθρου

ΒΑΣΙΛΗΣ ΑΜΑΝΑΤΙΔΗΣ

Τρία νέα ποιήματα

FRAU ΣΟΝΙΑ

Η Σόνια έχει μια ουλή στο μέτωπο.

Εμείς μέσα σε γιώτα χι

Ή σε κάπα ψι

Ή σε λάμδα ωμέγα:

Ένας αυτοκινητόδρομος

στη μέση του ας πούμε πουθενά.

Ξαφνικά μια αυτοσχέδια πινακίδα μπρος μας:

«Φράουλες», την προσπερνάμε.

Πιο κάτω πάλι: «Φράουλες».

Ώσπου ξανά πιο κάτω: «Φράουλες».

Μα πουθενά ένας πωλητής πουθενά πελάτες

πουθενά και φράουλες

Φαίνεται φράουλες είναι αυτό

που όταν τρέχεις προσπερνάς.

Μια άδεια λέξη ιδανική, για να τη λες

και ν’ αποφεύγεις τις ουλές της μνήμης.

Τότε η Σόνια είπε: κουράστηκα να οδηγώ

Δε σταματάμε για λίγο εδώ πιο κάτω

Όταν ανεβήκαμε ξανά

Για ώρα οδηγούσε σαν μονόχειρας

Έλεγε «φράουλες», με τ’ άλλο

Χέρι έγδερνε

Την ουλή στο μέτωπό της.

ΑΧΡΩΜΑΤΟΨΙΑ

Η φύση είναι αναμφισβήτητα πράσινη («ναι»)

και όχι κόκκινη («όχι»)

κι αυτό κάπως συνδέεται με την οδοσήμανση. Θέλω να πω

αν τα δέντρα και η βλάστηση

εκ Θεού είχαν χρώμα κόκκινο

ποιος θα διανοούνταν μες στους δρόμους

με αυτοκίνητο ή πεζός

να βλέπει πράσινο βελάκι

και να προχωρά;

Κανείς.

Ο Γρηγόρης θα ήταν κόκκινος («ναι»)

Ο Σταμάτης πράσινος («όχι»)

και αυτό θα ήταν το ολοσχερώς σωστό.

Αλλά κι έτσι μη εχόντων των πραγμάτων,

είναι ίσως κάπως μάταιο να συμβουλεύεις προσοχή

στις διαβάσεις της ανάγνωσης του κόσμου μας, γιατί

σαν να υπάρχει ήδη κρυμμένο πολύ κόκκινο όχι

μέσα στην τόση θεσμοθετημένη πρασινίλα του ναι.

ΟΙ ΠΑΝΑΓΙΕΣ ΦΑΝΕΡΩΜΕΝΕΣ ΦΕΥΓΟΥΝ ΓΙΑ ΛΙΓΟ

Υπάρχουν μαζεμένες σ’ ένα απόμερο χωριό

(Είναι πολλές, ρεπλίκες, όλες ίδιες)

Τις έχουν μαζέψει ειδικά για τη δουλειά αυτή

Πρέπει να ’ναι καλές και άγιες, ταυτόχρονες και γρήγορες.

Πρώτα τις παντρεύουν (είναι καλές νοικοκυρούλες)

Κάνουν τις δουλειές τους, σιδερώνουν, καθαρίζουν

Μα βασική τους εργασία παραμένει

να φανερώνονται σε όποιον λέει «Έλα, Παναγιά μου».

Όλοι τις επικαλούνται κάθε μέρα

Γι’ αυτό κι αυτές είναι πολλές, πού να προφτάσει μία;

Είναι πολύ κουραστικό

(γι’ αυτό λίγο βαριούνται).

Μερικά παραδείγματα:

- Άντρα μου, φεύγω ξανά για δουλίτσα,

πρέπει να πάω να φανερωθώ, κάποιος με είπε πάλι –

άφησα το σίδερο όρθιο να μην καεί η πιέτα σου

(Σε δυο λεπτά θα είμαι πίσω).

- Άντρα μου, φεύγω ξανά για δουλίτσα,

πρέπει να πάω να φανερωθώ, κάποιος με είπε πάλι –

άφησα το σίδερο όρθιο να μην καεί η πιέτα σου

(Σε δυο λεπτά θα είμαι πίσω).

- (Σε δυο λεπτά θα είμαι πίσω).

- (Σε δυο λεπτά θα είμαι πάλι πίσω).

Βασίλης Αμανατίδης

Ημ/νία δημοσίευσης: 11 Δεκεμβρίου 2007

Δείτε επίσης

ΠΟΙΗΣΗ

ΑΜΑΝΑΤΙΔΗΣ, ΒΑΣΙΛΗΣ