Εκτύπωση του άρθρου

ΟΛΥΜΠΙΑ ΚΑΡΑΓΙΩΡΓΑ

Μόνη στο Μπαράκι – Stop

Ψεύτικο ή αληθινό
το ψεύτικο λουλούδι
στα μαλλιά της,
κόκκινα κι’ αυτά
σεμνά, πολύ σεμνά
μαζεμένα ψηλά
όμως τσαφ! στη κορφή
μια μπούκλα όλο τσαχπινιά!
Φοράει γυαλιά
μ’ ασημένια νερά,
δάκτυλα φρέσκα
απαλά
γυρνάν τις σελίδες
πού – πώ, πώ! -
με πόση σοβαρότητα κρατά!

Κάθομαι πλάϊ
στο μικρό τραπέζι
με τσάϊ τελειωμένο
σε κούπα άσπρη και σωστή
- αν βγάλουμε βέβαια το χερούλι
εκείνο μοιάζει με φτερό -
τόσο ήσυχη, όλο αξιοπρέπεια
ακούει τη μουσική
που σ’ένα όνειρο δικό της
την πηγαίνει
σ’ ένα όνειρο τόσο μυστικό -
                  -
Λάμπες φεγγάρια ολόγυρα

Τοίχοι με χρώμα σκούρο φωτεινό
φιγούρες στους τοίχους
σ’ έναν άηχο ακίνητο χορό

Κι’ εγώ,
          γράφω, γράφω μόνη στο μπαράκι,
          και θέ μου πόσο θέλω, θέλω
 να σε δω.


Ολυμπία Καράγιωργα
23/11/2007
´´Way Out´´
γωνία Ζαλόγγου
και Πηγής Ζωοδόχου
καινούργια αγωνία
που θυμίζει πολλά -


Ημ/νία δημοσίευσης: 18 Ιανουαρίου 2008