Εκτύπωση του άρθρου

Κι ας μη νομίζουμε πως είμαστε μεγάλοι,

 

 

τρανοί, υπερκόσμιοι κι αθάνατοι ποιητές,

 

 

Περνούμε εμείς, έρχονται πίσω άλλοι

 

 

κι όλοι μας είμαστε φτωχοί τραγουδιστές.

Ξεπέσαμε -πουλιά αποπλανεμένα-

 

 

στη γη. Κι αναρωτιόμαστε: "που πάμε;".

 

 

Κι εκεί που άλλοι μισούνε -μάταιη έννοια-

 

 

τις ομορφάδες της, περνώντας τραγουδάμε.

Αδιόρθωτοι κι ανώφελοι νεφοπαρμένοι

 

 

-κι ίσως για σε, αναγνώστη, να 'μαστε τρελοί-

 

 

μας τυραννά στο διάβα μας η σκέψη: "τι απομένει;"

 

 

κι ένα αναπάντητο κι ασίγαστο "γιατί;"

 

 

Κι έτσι φεύγουμε εμείς. Μας ακολουθάνε άλλοι.

 

 

Με άλλα τραγούδια τραγουδούν τις ομορφιές.

 

 

Δεν είμαστε τρανοί, δεν είμαστε μεγάλοι.

 

 

Μόνο περνούμε σαν φτωχοί τραγουδιστές.

 

 

Βασίλης Βασιλικός, 1948 (ηλικία: 14 χρονών)

 

 

Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου

 

 


Ημ/νία δημοσίευσης: 9 Σεπτεμβρίου 2006