Εκτύπωση του άρθρου

ΒΑΣΙΛΗΣ ΚΑΡΔΑΡΗΣ

 

ΠΤΩΣΗ

 

Η πτώση προϋποθέτει το ύψος
ένα εγώ οδυνηρό, πνιγμένο στη μέθη της πτήσης,
χαίρεται με την πτώση, weil mein Damen und Herren
το ιλιγγιώδες χάσιμο στην άβυσσο
συνοδεύει πάντα μια αποκάλυψη, μία λάμψη
η νοσηρή αίγλη κάθε σχισμής, ρωγμής, ρήξης

"Σε κάθε πραγματικότητα προσιτή, σε κάθε πράγμα,
πρέπει να ψάξουμε τον τόπο της θυσίας, την πληγή"

Ο δυνατός ίλιγγος όταν περπατάς με το κεφάλι
ανάποδα, προσμετρώντας το βάθος του γκρεμού, η ναυτία
υπολογίζοντας το μέγεθος της πτώσης, της απώλειας
Weil mein Damen und Herren από μία άποψη
η ποίηση είναι ο αντίποδας της ποίησης
ας  μη γελιόμαστε: Το πιο διεφθαρμένο πράγμα
είναι η έμ-πνευση, ένα πρήξιμο που χρήζει παγοθεραπείας
η έννοια, το ανυπόφορο διάστρεμμα,
τα κέρατά του είναι μαλακά, σπάνε
σαν ζαχαρωτά: αυτή είναι η φύση του

Αλλά βρίσκει και τα κάνει, γυαλίζοντας
το σκοτάδι, στιλπνό σαν φως,
χωρίς να είναι: Εκεί ποντάρει, στην απάτη
και φαίνεται την κόμη να αναβοσβήνει
του γαλαξία κατά το δοκούν,
ενώ στην ουσία εκμεταλλεύεται τις ποικιλίες του άνθρακα
και παίζει με το ηλεκτρικό ρεύμα,
ανεβοκατεβάζοντας τους διακόπτες με το κηρύκειο
μπροστά από τον καθρέπτη και το μυτερό γενάκι

Αν δεν παραδοθείς, μένεις μετέωρος σε μια πτώση
κι ας μην ξεχνάμε, "Meine Damen und Herren, -
όποιος με το κεφάλι πηγαίνει,
έχει κάτω από τα πόδια του για βάραθρο τον ουρανό"

 

Βασίλης Κάρδαρης


Ημ/νία δημοσίευσης: 9 Μαρτίου 2011