DENISE LEVERTOV
 
 
ΣΕΠΤΕΜΒΡΗΣ ΤΟΥ 1961

       Μετάφραση: ΛΙΑΝΑ ΣΑΚΕΛΛΙΟΥ   
(αφιερωμένο στη μνήμη του Αντρέα Μπελεζίνη)     

Είναι η χρονιά που οι παλαιοί
οι υπέροχοι παλαιοί
μας αφήνουν μονάχους στο δρόμο.

Ο δρόμος οδηγεί στη θάλασσα.
Στις τσέπες μας έχουμε τις λέξεις,
σκοτεινές οδηγίες. Οι παλαιοί

κρύψαν το φως της παρουσίας τους,
το βλέπουμε να φεύγει σ’ ένα λόφο
από τη μια πλαγιά.

Αυτοί δεν πεθαίνουν,
αποσύρονται μονάχα
σε ερημία τυραννική

και μαθαίνουν να ζουν δίχως λέξεις.
Ο Ε. Ρ. «Μοιάζει με θάνατο» - ο Williams «Δεν μπορώ
να σας περιγράψω

τι μου συμβαίνει»-
Η H.D. «Ανήμπορη να μιλήσω».
Το σκοτάδι

στριφογυρίζει στον άνεμο, τ’ αστέρια
είναι μικρά, ο ορίζοντας κυκλώνεται
απ’ το θαμπόφως της πόλης.

Μας είπαν
ο δρόμος οδηγεί στη θάλασσα
και δώσαν

τη γλώσσα στα χέρια μας.
Εμείς ακούμε
τα βήματά μας κάθε φορά που κάποιο φορτηγό

προσπερνά, μας τυφλώνει κι απομακρύνεται
αφήνοντάς μας καινούρια σιωπή.
Δεν μπορείς να φτάσεις

τη θάλασσα σ’ αυτόν τον ατέλειωτο
δρόμο προς τη θάλασσα εκτός εάν, ίσως,
στρίψεις στο τέλος

κι ακολουθήσεις
την κουκουβάγια που σιωπηλά γλιστρά επάνω του
πλάγια, εμπρός και πίσω

και μακριά σε δάση βαθιά.

Αλλά για εμάς ο δρόμος
μονάχος ξεδιπλώνεται, μετρούμε τις
λέξεις στις τσέπες μας, σκεπτόμαστε

πώς θα’ ναι δίχως αυτούς, δεν
σταματάμε να περπατάμε, το ξέρουμε
έχουμε δρόμο πολύ ακόμα, άλλοτε πάλι
ο άνεμος της νύχτας νομίζουμε πως φέρνει

μια μυρωδιά από θάλασσα.

 ---------------------------------------------------

Τα αρχικά Ε. Ρ., Η. D. και το όνομα Williams που αναφέρονται στο κείμενο ανήκουν στους Αμερικανούς ποιητές Έζρα Πάουντ (1885-1972), Χίλντα Ντούλιτλ (1886-1961) και Ουίλιαμ Κάρλος Ουίλιαμς (1883-1963).
 
                                                      
Μετάφραση : Λιάνα Σακελλίου

Professor of American Literature and Creative Writing
National and Kapodistrian University of Athens
School of Philosophy
Faculty of English Studies
Department of Literature and Culture