‘Nombres.

Ονειρεύομαι τη σιωπή

της μέρας προτού ο Αδάμ έρθει

να ονοματίσει τα ζώα,

 

 

τα χρυσά δέρματα μόλις να έχουν πέσει

από τα φωτεινά δάχτυλα του Θεού, ακόμη

απόηχοι πάνω τους από φως.

 

 

Μια μέρα, ίσως, σαν κι αυτή:

το λευκό του χειμώνα

να στοιχειώνει τη δημιουργία,

 

 

όπως εμάς κάποτε

ο χώρος

ή οι μορφές

 

 

που ίσως και να γνωρίζαμε

πριν τα ονόματα,

πέρα από την αστραφτερή επιφάνεια των πραγμάτων.

 

 

 

 

Από τη Συλλογή Μέρες Γιορτής (1992)

Μετάφραση: Δήμητρα Κωτούλα