SYLVIA CHOLEVA 

Μτφ.  Ζντράβκα Μιχάιλοβα

Οι στέγες της Σόφιας

αυτές δεν είναι οι στέγες της Πράγας 
ειδωμένες από το Χράντσανι

από’ δώ μπορώ να δω
τη Μαθηματική Σχολή
όπου μέχρι τον θάνατό του 
δούλευε ο πατέρας μου 
τον πύργο της τηλεόρασης στο πάρκο
εκεί πίναμε στα κιόσκια 
μετά τον εορτασμό με την παρέλαση για τις 24 Μαϊου 
Το πανεπιστήμιο χαμένη προσπάθεια
Το άγαλμα του Πατριάρχη κρυμμένο επειδή
εκεί ήταν το πρώτο μας ραντεβού 
ο τυφλός τοίχος της πολυκατοικίας
μιας από τις λιγοστές φιλενάδες μου

με ποιόν συμβαίνουν όλα αυτά
κλείνω τα μάτια και δεν ξέρω που βρίσκομαι 
στο μαγιάτικο φως βλέπω από ψηλά
η πόλη αποπνέει θαλπωρή και συνάμα είναι ξένη 
 

СИЛВИЯ ЧОЛЕВА 

покривите на София

това не са покривите на Прага
гледани от Храдчани

оттук мога да видя
Математическия факултет
където до смъртта си
работеше баща ми
телевизионната кула в парка
там пиехме по беседките
след манифестацията на 24 май
Университета пропилени усилия
Попа скрит защото
там беше първата ни среща
калканът на кооперацията
на една от малкото ми приятелки

с кого се случва това
затварям очи и не знам къде съм
в светлината на май гледам отгоре
градът е уютен и чужд едновременно