Εκτύπωση του άρθρου

LUCIAN BLAGA

Στερνός λόγος

Νοικάρης των άστρων,
τα πανάρχαια ζώδια
τα απώλεσα.
Η ζωή μου, με αίμα και μύθους,
μου’ φυγε από τα χέρια.
Ποιος πια το δρόμο θα μου δείξει επάνω στα νερά ;
Και ποιος θα με περάσει μέσ’ από τη φωτιά ;
Ποιος θα με προστατέψει απ’ τα πουλιά ;
Οι δρόμοι μ’ έδιωξαν.
Μα ούτε η γη 
με κάλεσε κοντά της.
Είμαι καταραμένος !
Με το σκυλί μου πλάι, με λίγα βέλη στη φαρέτρα,
ενταφιάζομαι,
σκάφτω στις ρίζες σου έναν τάφο,
Θεέ μου, δέντρο εσύ καταραμένο.

În marea trecere, 1924

Lucian Blaga


Ημ/νία δημοσίευσης: 15 Νοεμβρίου 2006