Εις εαυτόν
Οπωσδήποτε είναι καλύτερα να διαβάζεις ποίηση και να γράφεις γι αυτήν στον φυσικό της χώρο δηλ. σε ένα χώρο μεταξύ αγγλικού κήπου και ζούγκλας – και όχι σε σοβαρό γραφείο. Και να διανθίζουν τις σκέψεις σου τζιτζίκια, λιμπελούλες, πεταλούδες, χελιδόνια και κοτσύφια – άντε, κι ένας μακρινός, χαλασμένος ή φιλόσοφος κόκορας (που πάει πολύ πίσω ή πολύ μπροστά – υπαινισσόμενος πως δεν έχει σημασία ο χρόνος), αντί να σου τις διακόπτουν κορναρίσματα, μαρσαρίσματα και σειρήνες ασθενοφόρων….
Θέλω να πω ότι η παρούσα Στήλη Άλατος συντίθεται τώρα αλλού κι αλλού από το μονομελές τμήμα θερινών διακοπών του Poeticanet και θα είναι πιο εκτός τόπου και χρόνου και πιο χαλαρή από το σύνηθες.
Ας συζητήσουμε λοιπόν με τα βιβλία μας:
1 ΤΑΣΟΥΛΑ ΚΑΡΑΓΕΩΡΓΙΟΥ ΤΑ ΠΗΛΙΝΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ , Κέδρος
ΕΡ: Τι είναι η ποίηση για την δημιουργό σας;
ΑΠ: Να μην πιστέψετε ποτέ /πως είναι απλώς ένας συνηθισμένος αγωγός ομβρίων υδάτων / τα λιγοστά νερά του ξέρουν καλά /το τι θα πει υπόγεια διαδρομή / απ’ τις υπώρειες του καιρού έως τις εκβολές της λήθης
ΕΡ: Τι πιστεύει γι αυτήν;
ΑΠ: Εδώ, μέσα στον ψίθυρο, είναι η βαθιά πατρίδα
ΕΡ: Τι το βαθύτερο πιστεύει πως εκφράζετε με τη γραφή σας;
ΑΠ: Δεν ξέρω αν προσέξατε / κάτι μικρούς κρυστάλλους / σαν διαμαντάκια λάμπουνε / μες στον φτωχό πηλό // άλλο δεν είναι, μοναχά / τα δάκρυα της αγάπης
ΕΡ: Τι πιστεύει πως αποδίδετε / μεταδίδετε κι αφήνετε ως αίσθηση στον αναγνώστη σας;
ΑΠ: Κάτι άχρηστο ίσως / όπως μοιάζει εν γένει η ποίηση / - σαν χορού κυμάτισμα / σαν σημάδι βαθύ / στης ψυχής χαραγμένο τη μνήμη
ΕΡ: Δείχνει μεγάλο σεβασμό στη χρήση των λέξεων. Τι είναι γι αυτήν οι λέξεις;
ΑΠ: Είναι ένα θαύμα οι λέξεις / σαν το νεράκι του θεού
Σχόλιο: Η Τασούλα Καραγεωργίου πλάθει ποιήματα που το υλικό τους είναι παρόμοιο με το δικό μας: ταπεινό χώμα με ιχνοστοιχεία θεού και ψήγματα ψυχής που αστράφτουν πολύεδρα στο φως.
2 ΒΑΣΙΛΗΣ ΦΑΪΤΑΣ: ΣΚΑΚΙ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΩΝΙΟΤΗΤΑ, Μανδραγόρας
ΕΡ: Σας παραλληλίζει με κάτι ο δημιουργός σας;
ΑΠ: Το μωρό στην μοναξιά της κούνιας / λευκή σελίδα της διαθήκης των προγόνων του / θα γνέφει για πάντα στο ανύπαρκτο
ΕΡ: Πώς σας γράφει;
ΑΠ: Με παίρνουν οι λέξεις /μ’ ανασηκώνουν ψηλά / σ’ ένα περίπατο στο θαύμα
ΕΡ: Τι τον «αναγκάζει» να σας γράφει;
ΑΠ: …το άγγιγμα έρχεται από παντού / κάτι σαν νεύμα απόπειρα ομιλίας / η ετοιμότητα για το πέραν / πυκνότητα μιας θλίψης / χάδι που αποτυγχάνει
ΕΡ: Κι όμως, ο ίδιος, ανεκπλήρωτος, βασανίζεται και πέρα από σας. Γιατί;
ΑΠ: Ανάμεσα στις γραμμές διαβάζω / τα βιβλία που γράφονται κάπου αλλού / για τον εκπυρωτικό έρωτα / από κάτι σκοτεινό που πονάει / κρυώνει / επινοεί τυχαιότητες.
ΕΡ: Όμως, τον βοηθάτε να βρίσκει απαντήσεις στις αναπάντητες υπαρξιακές απορίες… Σε ποια συμπεράσματα καταλήγει;
ΑΠ: Κάποιοι ψάχνουν τον εαυτό τους / στις μυθιστορίες / στην ποίηση σχεδόν κανείς / (…) ο μύθος της ποίησης /διεγείρει/ τους αμετάφραστους στίχους / της ψυχής τους.
Σχόλιο: Ο Βασίλης Φαϊτάς, δόκιμος ποιητής, προσεγγίζει γενναίος και αμερόληπτος το άρρητο με μεθοδικές, υπολογισμένες κινήσεις - γνωρίζοντας βεβαίως πως κανείς δεν μπορεί να προβλέψει τις δικές του επόμενες κινήσεις.
3 ΣΑΠΦΩ ΣΟΥΤΣΟΥ: ΜΑΡΤΗΣ ΑΓΝΩΣΤΟΥ ΜΗΝΑ, Εκάτη
ΕΡ: Γιατί σας έγραψε η δημιουργός σας;
ΑΠ: (…) Θάλλουν οι σκέψεις μου / πανσέδες / εναποθέτουν στο χαρτί / Χθες βράδυ αλεπού στα μάτια σου με είδα.
ΕΡ: Πώς άρχισε να γράφει;
ΑΠ: (…) Πίεζαν τα βράγχια / ενός υπόγειου συναισθήματος / πάσχιζα το νόημά του να πιάσω / να καταλάβω έστω μία φορά /γιατί το σκίρτημα πονάει /με άμμο για αντίβαρο / αφέθηκα στα μαύρα θρύψαλα/ του φύλλου / άφθονη απορία να ρέω / στον γκρεμό
ΕΡ: Γράφοντάς σας, τι πιθανόν επιζητά από τ0ν πιθανόν αναγνώστη;
ΑΠ: Να διαβάζεις τα δέντρα / και να με χθες / τα φυλλώματα / όταν εκθέτεις / στην ασημένια νηνεμία / των οφθαλμών του χιονιού / που σε βλέπει / και πλάθεται / λιώνοντας να σου μοιάσει
ΕΡ: Πώς θα περιέγραφε την περιπέτεια της γραφής;
ΑΠ: (…) Το ξέρεις / οι φθόγγοι στη μορφή σου / αλυχτούν / φροντίζεις κανείς να μην ξεφύγει / από το χαρτί / Στο χείλος / απόκρημνων νοημάτων / θέλησε ο δείκτης / να συναντηθούμε / να ξεθωριάζουμε μαζί / στο βάθος των χρωμάτων / χρόνος μετέωρος εσύ / κι εγώ επάνω σου / Ωραία / περισπωμένη
ΕΡ: Είσαστε γραφές δωματίου φαίνεται όμως πως έχετε και αρκετή πρασινάδα, ε; Πώς το πετυχαίνετε αυτό;
ΑΠ: Στις ιστορίες η πόλη / ακολουθεί τα φύλλα / ανοίγεται σε γέφυρες / που έχουν πόσιμο καιρό / να διασταυρωθούν (…) κι ανάμεσα / οι χορτοφάγοι στίχοι
Σχόλιο: Η Σαπφώ Σούτσου καλλιεργεί ένα υβριδικό είδος ποίησης (ημιαυτόματη γραφή / παλαιός σουρεαλισμός διασταυρωμένος με μετα-μετα- μοντέρνο εγκεφαλικό λυρισμό, καθώς και με λίγα γονίδια ευκολίας/ ξαφνιασμάτων), επιζητά και καταφέρνει ήδη, από το πρώτο της βιβλίο, να φτιάξει μια προσωπική γλώσσα.
4 ΔΗΜΗΤΡΑ ΚΟΥΒΑΤΑ: ΚΑΘΑΡΟ ΟΙΝΟΠΝΕΥΜΑ, Μανδραγόρας
ΕΡ: Πώς άρχισε να γράφει η δημιουργός σας, και τι ήθελε να πετύχει μ’ αυτό;
ΑΠ: Για όλα να γράψω ένα επίθετο, μια μεταφορά ή ένα σχήμα λόγου εύστοχο. Μπορούσα. Όλα φερτά υλικά κι ανούσια προίκα. Παρακαλώ όμως αφήστε με στα ταπεινά να στέκομαι και στα μικρά, και ας σπουδαία να φανώ διόλου δεν επιτρέπουν.
ΕΡ: Πώς συνέχισε;
ΑΠ: Αν και πλήρης αμφιβολιών / μετά από κάθε επιτυχή ανάνηψη έγραφε / κι ένα καινούργιο ποίημα / λιγάκι πριν να κοιμηθεί / με την κατάρα / αντί για ευχή // αχρείαστο να είναι.
ΕΡ: Πώς διαμορφώθηκε η ποιητική της περσόνα;
ΑΠ: Με τούτο θα σε σφάξω / κακομοίρα μου.// Και έτρεμες /για το κουζινομάχαιρο / για το σφαχτάρι στο τσιγκέλι ανάποδα / μ’ όλο το αίμα να του έρχεται στη μύτη / …)/ Μ’ αυτά είναι που γίνονται οι ποιητές / εντέλει / αυτοί που είναι.
ΕΡ: Τι επιδιώκει να μας πει γράφοντάς σας;
ΑΠ: Τόσες παλιές ευχές / τόσες βαριές κατάρες / / το κάρο κολλημένο / ίδια η λάσπη / / τι παραπάνω απ’ τους καημούς / να μας πούνε πια / τα ποιήματα;
ΕΡ: Ποια είναι η ιδέα που έχει για την ποίησή της;
ΑΠ: Σαν αγριόχορτο λέω / θρασύ / και απότιστο /δεν θα αντέξεις. // Όμως /στις εκδορές που γλείφω / θα φυτρώνεις / εκεί που δεν σε σπέρνουν. // Εκεί, / όταν όλοι κοιμούνται.
Σχόλιο: Η Δήμητρα Κουβάτα έχει μια ιδιαίτερη δύναμη στη γραφή, που αποδίδεται κυρίως με το «εντέχνως ανεπεξέργαστο» των στίχων της. Εάν ανήκε σε άλλη εποχή και είχε αντικείμενο θα έγραφε «οργισμένη» ποίηση.
5 ΦΡΟΣΟΥΛΑ ΚΟΛΟΣΙΑΤΟΥ: ΑΜΟΝΤΑΡΙΣΤΑ ΠΛΑΝΑ, Βακχικόν
ΕΡ: Τι είχε να αντιμετωπίσει / ξορκίσει η δημιουργός σας και άρχισε να σας γράφει;
ΑΠ: Υπήρξαμε παιδιά της φωτιάς και της θύελλας / Η μνήμη ξυπνάει/ Ανοίγει αγκαλιά η ετερόφωτη σελήνη / Είναι η εποχή της ψηφιακής μοναξιάς / Η αιωνιότητα φοράει τα μυστικά της / Πίσω απ’ τον λήθαργο της αυταπάτης / Ανερμήνευτος θα μείνει ο μονόλογος της λήθης
ΕΡ: Σε ένα σας στίχο παρομοιάζετε την αλήθεια με το νερό. Ισχύει η παρομοίωση και για την ποίηση, ε;
ΑΠ: Η αλήθεια είναι σαν το νερό / βρίσκει ρωγμές / και αναδύεται
ΕΡ: Δηλαδή, ως ποιήματα, ποιος είναι ο ρόλος σας;
ΑΠ: Όπως η μουσική / το ποίημα περικυκλώνει / τρέμει το αίμα / υλικό της ανθρωπότητας
ΕΡ: Γιατί καταφεύγει κάποιος στην ποίηση;
ΑΠ: Όπως στα παλιά σημειωματάρια / βρίσκεις κομμάτια της ζωής σου /ξεχασμένα
ΕΡ: Τι προσεγγίζει η άχρονη ποίηση στην τρέχουσα επικαιρότητα και πώς το «μεταφράζει» και το μεταφέρει;
ΑΠ: Με τη χημεία των υπαινιγμών/ Πλαστές ιδέες /Έτσι συμπύκνωσαν λίγες στιγμές / βία αιώνων
Σχόλιο: Η Φροσούλα Κολοσιάτου στο πρόσφατο βιβλίο της προχωρά την καταγγελτική, συμπάσχουσα, λυρική της ποίηση καταθέτοντας πάντα αδρούς στίχους «από υλικό της ανθρωπότητας»
© Poeticanet
Ημ/νία δημοσίευσης: 12 Σεπτεμβρίου 2021
- ΣΤΗΛΗ ΑΛΑΤΟΣ 18
- Στάθης Κουτσούνης, Μπροστά σε αλλότριο ρόπτρο. Κριτικές επισκέψεις και άλλα κείμενα (1989 - 2020)
- Παυλίνα Παμπούδη, Νυχτολόγιο,
- Για το βιβλίο του Γιώργου Βέη: ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΕΚΕΙ ΑΠ' ΟΠΟΥ ΞΕΚΙΝΟΥΝ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΦΘΑΝΕΙ ΚΑΝΕΙΣ
- ΣΤΗΛΗ ΑΛΑΤΟΣ 16
- Βασιλική Ράπτη, Η λεπταίσθητη Λαίδη μου
- Αλέξιος Μάινας, Προσκόμματα και ποιμαντικές λύσεις...
- Αλέξιος Μάινας, Προσκόμματα και ποιμαντικές λύσεις
- Θεοδόσης Πυλαρινός: Ο ποιητής Αντώνης Φωστιέρης
- οι Κυψέλες του Γιώργου Αλισάνογλου και η Παπούσα της Βίκυς Κατσαρού
- Ποιητική της ζωής
- ΑΝΤΩΝΗΣ ΦΩΣΤΙΕΡΗΣ – "ΘΑΝΑΤΟΣ Ο ΔΕΥΤΕΡΟΣ"
- Χλόη Κουτσουμπέλη, Η γυμνή μοναξιά του ποιητή Όμικρον
- Παυλίνα Παμπούδη, Σημειώσεις για το άγραφο
- Παυλίνα Παμπούδη, Σημειώσεις για το άγραφο
- ΣΤΗΛΗ ΑΛΑΤΟΣ 14
- ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΑΛΕΞΙΟΥ, Φωτογραφία ξωμάχου ή Τα μάγια
- Άννα Γρίβα, Δαιμόνιοι
- Στου κανενός τη χώρα του Στάθη Κουτσούνη,
- Παναγιώτα Λάσκαρη, “Μικρή σπουδή πάνω στο πρόσωπο ενός Τεύκρου – Συνομιλώντας με τον Γιώργο Σεφέρη”
- Χρύσα Ευστ. Αλεξοπούλου, Πορείες Κατάδυσης
- ΣΑΤΙΡΑ ΚΑΙ ΠΡΟΣΕΥΧΗ: ΛΙΓΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΤΑ PIXELS ΤΟΥ Δ. ΚΟΣΜΠΟΥΛΟΥ
- Πέτρος Γκολίτσης, Σφαχτάρια στο λευκό, Θράκα, 2020
- ΟΙ ΑΝΘΙΣΜΕΝΕΣ ΔΕΚΑΕΤΙΕΣ ΤΗΣ ΑΝΘΟΥΛΑΣ (ΔΑΝΙΗΛ)
- ΣΤΗΛΗ ΑΛΑΤΟΣ 13
- Ο χρόνος είναι ποίηση
- Στάθης Κουτσούνης Άννα Βασιάδη,
- ΟΙ ΠΟΛΛΑΠΛΟΙ ΚΟΣΜΟΙ ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΒΕΗ
- Γιώργος Βέης, Βράχια
- ΣΤΗΛΗ ΑΛΑΤΟΣ 12
- Ο θρίαμβος του ασήμαντου, του ανώνυμου και του μηδαμινού. Ιωάννης Πανουτσόπουλος
- Ανθούλα Δανιήλ "Δεκαετίες τερματίζουν όλες μαζί στο νήμα"
- Βασίλης Λαδάς, "Λεύκωμα"
- Αποξέοντας τον παλίμψηστο συμβατικό πάπυρο και «σκρατσάροντας» τον ηλεκτρονικό: «Η ποίηση να είναι ασφαλής!»
- Με το μέτρο της ποίησης
- Ξαναδιαβάζοντας τη συλλογή του Αντώνη Φωστιέρη Ποίηση μες στην Ποίηση
- Δημήτρη Χουλιαράκη, Ψυχή στα δόντια,
- Ξάνθος Μαϊντάς, Αφανών Γυναικών
- Alda Merini, Θεϊκή μανία, μτφρ. Έλσα Κορνέτη
- SILENCIO / ΣΙΩΠΗ
- Σάρα Θηλυκού, Το όνομά τους
- Eva Runefelt, Στα χέρια της μνήμης
- ΚΑΤΟΙΚΟΙ ΤΟΥ ΠΛΗΚΤΡΟΛΟΓΙΟΥ
- Ρούλας Αλαβέρα, Ηλεκτρονικός Πάπυρος,
- ΔΗΜΗΤΡΑ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ: ΕΙΚΟΣΙ ΤΕΣΣΕΡΙΣ ΧΤΥΠΟΙ ΚΑΙ ΣΙΩΠΗ
- ΣΤΗΛΗ ΑΛΑΤΟΣ 12
- KATOIKOI TΟΥ ΠΛΗΚΤΡΟΛΟΓΙΟΥ 2
- Λαθραία οργή, της Λίλυς Εξαρχοπούλου (εκδόσεις Μελάνι 2018)
- Ο κόσμος «γεννιέται» σε τρεις πράξεις
- Παναγιώτης Αρβανίτης, Παράθυρο στο Βερολίνο, Γαβριηλίδης, 2019
- ΣΤΗΛΗ ΑΛΑΤΟΣ 11
- Η θαμπάδα της ύπαρξης ( ή η λευκόφαιη υφή της)
- Αλόη Σιδέρη, Ανάμεσα στο μακριά και το πιο μακριά
- Μάρκος Δενδρινός, Το χρυσάφι του Δόγη
- ΣΤΗΛΗ ΑΛΑΤΟΣ 9
- ΚΑΤΟΙΚΟΙ ΤΟΥ ΠΛΗΚΤΡΟΛΟΓΙΟΥ
- Τάναϊς: Μία δοκιμή στην ποίηση του Ιωσήφ Βεντούρα
- ΣΤΗΛΗ ΑΛΑΤΟΣ
- Κώστα Βούλγαρη, Η αλήθεια, Και ο άλυπος θάνατος
- Fátima Fernandes, Εξορκισμός
- Kώστας Λιννός, Μετασχηματισμοί Δ΄
- ΣΤΗΛΗ ΑΛΑΤΟΣ 8
- Άντζελα Γεωργοτά, Το ανεπίδοτο της συντριβής
- Λουκάς Τζόγιας, Αποσπάσματα καλών τρόπων
- Eλένη Βελέντζα, Ίσως πόθοι
- Γιώργος Καρτάκης, Ο θρίαμβος της λογικής
- ΣΤΗΛΗ ΑΛΑΤΟΣ 7
- Ηρώ Νικοπούλου, Το πριν και το μετά την παύλα,
- Ο Ηλίας Γκρής, «Σαν άλλος Οιδίποδας»
- ΣΤΗΛΗ ΑΛΑΤΟΣ
- Το γεγονός της γραφής στο περιθώριο
- ΕΙΡΗΝΗ ΡΗΝΙΩΤΗ: «ΜΙΑ ΒΟΛΤΑ ΜΟΝΟ»
- ΣΤΗΛΗ ΑΛΑΤΟΣ 6
- "Μια βόλτα μόνο" της Ειρήνης Ρηνιώτη
- Ασημίνα Ξηρογιάννη, Λίγη φθορά για γούρι
- «Σκοτεινή Κλωστή Δεμένη» της Άννας Γρίβα
- «Λευκός Καμβάς» της Αναστασίας Παρασκευουλάκου
- ΣΤΗΛΗ ΑΛΑΤΟΣ 5
- Aντιγόνη Κατσαδήμα, Φτιάχνοντάς τα με τον Βαλερύ
- Η ΕΣΩΤΕΡΗ ΦΥΣΗ Νικόλας Ευαντινός
- Γιώργος Βέης, Για ένα πιάτο χόρτα
- ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΔΕΜΕΡΤΖΗ «Πώς κλίνεται το ρήμα όλλυμι»
- «Ανθολογία σύγχρονης αραβικής ποίησης»
- ΓΙΩΤΑ ΜΑΡΚΟΥ, Χορός Σαλτιμπάγκων
- ΣΤΗΛΗ ΑΛΑΤΟΣ
- Θανάσης Χατζόπουλος: Φιλί της Ζωής
- Δημήτρης Αθανασίου, Αναχρονισμοί και ψίθυροι
- Ανδρέας Λασκαράτος, Δημοτικά τραγουδάκια
- ΣΤΗΛΗ ΑΛΑΤΟΣ
- Για ένα πιάτο χόρτα
- Οι ποιητικές ψηφίδες του Χάρη Μιχαλόπουλου
- ΣΤΗΛΗ ΑΛΑΤΟΣ
- Παναγιώτης Αρβανίτης, «Ο τυφλός επισκέπτης»,
- Άρις Kουτούγκος, Καλοκαίρια Τρόπος του λέγειν
- ΣΤΗΛΗ ΑΛΑΤΟΣ
- Πορτρέτο Πριν το Σκοτάδι της Λιάνας Σακελλίου
- Κατερίνα Κούσουλα "Ο ΤΩΝ ΩΡΑΙΩΝ ΜΑΚΑΡΩΝ-περιοδεύων κήπος επταήμερος
- ΣΤΗΛΗ ΑΛΑΤΟΣ
- Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΤΟΥ ΠΑΙΧΝΙΔΙΟΥ
- Ιωσήφ Βεντούρας: Το παιχνίδι
- Ηλίας Τσέχος: Α γ ρ ι ό χ ο ρ τ ο σ τ ό μ α
- Χρυσούλα Σπυρέλη: Ο Ποιητής Αλέξανδρος Βαρόπουλος
- Χρυσούλα Σπυρέλη: Ο ποιητής Τάκης Καρβέλης
- ΦΡΟΣΟΥΛΑ ΚΟΛΟΣΙΑΤΟΥ - ΕΥΦΡΟΣΥΝΗ ΜΑΝΤΑ ΛΑΖΑΡΟΥ
- Από τη μνήμη στο ταξίδι και αντίστροφα: μια σύντομη περιδιάβαση στο ποιητικό έργο του Γ. Βέη
- Σταυρούλα Χριστοδουλάκου - Όπου να ’ναι θα βρέξει
- Δημήτρης Κοσμόπουλος - Κατόπιν εορτής
- TANAIS
- ΦΩΤΗΣ ΚΑΓΓΕΛΑΡΗΣ
- ΓΙΩΡΓΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ: Η ποίηση των αιώνιων ιδεών
- Ενηλικίωση της ουτοπίας
- Στιγμιότυπα του σώματος
- ΠΟΛΥ ΜΑΜΑΚΑΚΗ: Υπόσχεση διάρκειας και ουσίας
- Το Στιχάρι της Άντειας Φραντζή: μικρές ιστορίες αναγνώσεων
- Παναγιώτης Κερασίδης - Ενηλικίωση της ουτοπίας
- Στάθης Κουτσούνης - Στιγμιότυπα του σώματος
- Ζωή Σαμαρά
- Έφη Καλογεροπούλου - Άμμος
- Δώρα Κασκάλη - Ανταλλακτήριο ηδονών
- Αγγελική Κορρέ - Ο μονόκερως και η ψύχωση
- Μαρία Κουλούρη - Μουσείο άδειο
- Ελένη Κοφτερού - Γράμμα σε γενέθλια πόλη
- Πόλυ Χατζημανωλάκη - Το αλφαβητάρι των πουλιών
- Παναγιώτης Μαυρίδης - Επί παντός επιστητού
- Κώστας Λιννός - Μετασχηματισμοί Γ΄
- Ο ΠΟΙΗΤΗΣ ΣΩΤΗΡΗΣ Π. ΒΑΡΝΑΒΑΣ
- ΕΦ’ ΟΛΗΣ ΤΗΣ ΥΛΗΣ ΚΑΙ ΑΝΤΙΥΛΗΣ
- Πόλυ Μαμακάκη - Περίπατοι στον κήπο για δύο (poema, 2013)
- Γεωργίου Δ. Μπίκου, «Το βιβλίο ως διδακτικό μέσο και οι κυρίαρχοι τρόποι ανάγνωσης
- Ωδή και Ελεγεία των (μεταφραστικών) οδών
- Βασίλης Κάρδαρης ΜΙΜΗΣΗ ΓΥΝΑΙΚΑΣ
- Μαρία Κουλούρη - "Μουσείο Άδειο" (Μελάνι, 2013)
- «Θαύμα Ιδέσθαι» της Αθηνάς Παπαδάκη
- Της μη συμμορφώσεως άγιοι
- Από την Ύβρη στη Νέμεση
- Γιώργου Δουατζή, Πατρίδα των καιρών
- ΦΙΛΙΠΠΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΤΣΙΝΤΑΒΗΣ
- Τα πηγάδια της Ιστορίας, του Χ. Χατζήπαπα
- Δήμητρα Χ. Χριστοδούλου, Ο τρόμος ως απλή μηχανή,
- ΧΑΡΑΣ ΣΑΡΛΙΚΙΩΤΗ: ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΟΙ ΤΟΠΟΙ
- ΝΑΤΑΛΙΑ ΚΑΤΣΟΥ: Κοχλίας
- Κυριάκος Συφιλτζόγλου: «Έκαστος εφ’ ω ετάφη»
- Γιώργος Αλισάνογλου
- ΑΓΑΘΗ ΔΗΜΗΤΡΟΥΚΑ, Di cani e d’ altro
- Ναπολέοντα Λαπαθιώτη, Κάπου περνούσε μια φωνή
- ΘΕΩΝΗ ΚΟΤΙΝΗ: Θεός ή αγάπη
- ΛΙΑΝΑ ΣΑΚΚΕΛΙΟΥ: Πορτρέτο πριν το σκοτάδι
- ΑΓΓΕΛΙΚΗ ΣΤΡΑΤΗΓΟΠΟΥΛΟΥ: Ο ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΣ
- Γιώργος Βέης: Μετάξι στον κήπο
- Κυριακή Αν. Λυμπέρη: ΕΜΑΥΤΟΥ
- Βασίλης Ζηλάκος: Η Κούπα του τσαγιού
- Η ανεξαρτησία της ποίησης
- Νεκταρία Μενδρινού: Αειθαλή και Φυλλοβόλα
- Ιορδάνης Παπαδόπουλος: Το βουνό και ο ποιητής δεν πήραν είδηση
- Αντιγόνη Φέσσα: Προσευχή πουλιού
- Γιώργος Βέης: Η Εμμένεια της Ποίησης
- Νίκος Ερηνάκης: Πρόλογος
- Γιώργος Βέης: Ν όπως Νοσταλγία
- ΑΝΔΡΕΑΣ ΜΠΕΛΕΖΙΝΗΣ: ΠΑΛΑΙΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΓΙΑ ΣΥΓΧΡΟΝΑ ΘΕΜΑΤΑ
- Στον Ύπνο του Ποιητή του ΝΟΤΗ ΓΕΡΟΝΤΑ
- Γιώργος Βέης, Ν όπως Νοσταλγία
- Γιάννης Πάσχος, Ζωή εκτός ωραρίου
- Γιάννης Κοντός, Ηλεκτρισμένη πόλη
- Ιουλίτα Ηλιοπούλου, 11 τόποι για ένα 1 καλοκαίρι
- Στάθης Κουτσούνης, Έντομα στην εντατική
- Γιώργος Αραμπατζής: Παραβολές του κινηματογράφου
- Δημήτρης Λαμπρέλλης: Η μυστική αποβάθρα
- Γιώργος Βέλτσος: Από Βηθανίας
- Αριστέα Παπαλεξάνδρου: Ωδικά πτηνά
- Δημήτρης Ελευθεράκης: Ρέκβιεμ για ένα φίλο
- Χάρης Ψαρράς, η δόξα της ανεμελιάς
- Παναγιώτης Κερασίδης, Λείπουμε
- Έφη Πυρπάσου: Ξενάγηση
- Γιάννης Στίγκας: Η όραση θ' αρχίσει ξανά
- Κλεοπάτρα Λυμπέρη: Η μουσική των σφαιρών
- Μανόλης Πρατικάκης: Το αόρατο πλήθος
- Πανάγος Πέππας: Ημερίδα
- Άννα Γριμάνη: «Venetia»
- Σπύρος Λ. Βρεττός : «Συνέβη»
- Πάνος Κυπαρίσσης : «Το χώμα που μένει»
- Αντώνης Μακρυδημήτρης: Η ακριβολογία των ονείρων
- ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΠΕΝΗΝΤΑ ΠΕΝΤΕ ΧΡΟΝΙΑ του Paul Celan
- ΥΠΟΔΕΙΓΜΑΤΙΚΟ ΑΙΣΘΗΤΙΚΟ ΜΟΡΦΩΜΑ της Δήμητρας Χ. Χριστοδούλου
- Wallace Stevens: Δεκατρείς τρόποι να κοιτάς ένα κοτσύφι και άλλα ποιήματα
- Σωτήρης Σαράκης: «Η τελετή» του Χρίστου Παπαγεωργίου
- Κλεοπάτρα Λυμπέρη: «Η μουσική των σφαιρών» του Χρίστου Παπαγεωργίου
- Ανθή Μαρωνίτη, Το ακόντιο του Γιώργου Βέη
- Ο Άνθρωπος από τη Γαλιλαία: ένα χριστολογικό ποίημα για τη σιωπή του Θεού
- ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΕΣ ΚΟΣΜΩΝ του Γιώργου Βέη
- Ο βίος και το έργο του Ανδρέα Κάλβου του Λεύκιου Ζαφειρίου
- Σπύρος Λ. Βρεττός, Το εγκώμιο της φυγής, εκδ. Γαβριηλίδης, 2006.
- ΓΕΝΝΗΤΡΙΕΣ του Γιάννη Δάλλα
- ΣΤΗ ΜΕΣΗ ΤΗΣ ΑΣΦΑΛΤΟΥ της Μαρίας Κυρτζάκη
- ΧΡΟΝΟΛΟΓΙΑ του Νίκου Σπανού
- ΑΣΦΥΚΤΙΟΝΙΑ του Αλέξανδρου Σ. Αρδαβάνη
- Ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΞΕΝΩΝΑΣ του Μανόλη Πρατικάκη
- ΛΟΝΔΙΝΟ ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ της Μαρίας Τοπάλη
- ΠΕΡΑ ΑΠ' ΤΗ ΜΕΡΑ του Νίκου Βιολάρη
- Η ΑΠΑΤΗ ΤΗΣ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗΣ του Ζάχου Σιαφλέκη
- ΛΕΞΕΙΣ ΓΡΑΜΜΕΝΕΣ ΣΤΗΝ ΑΜΜΟ του Gaston Baquero
- ΕΒΡΑΙΟΙ ΠΟΙΗΤΕΣ ΤΟΥ ΜΕΣΑΙΩΝΑ του Ιωσήφ Βεντούρα
- ΔΙΑΚΡΙΤΙΚΕΣ ΜΕΤΑΒΟΛΕΣ του Μιχαήλ Μήτρα
- ΔΙΑΜΕΡΙΣΕΙΣ του Δημήτρη Κατσαγάνη