Εκτύπωση του άρθρου

ΝΑΤΑΛΙΑ ΚΑΤΣΟΥ



stop

 

ένα, δυο χτυπήματα stop
τέσσερα stop και ξανά
στην πέτρα ο αγκώνας
σπρώχνει και σπρώχνει
(ανάσα)
τον κύκλο
για ένα άνοιγμα

stop και ξανά
μου ξέμεινε σπίρτο κανένα;
να δω το κορμί
κρεμασμένο στη νύχτα

καίγονται οι πέτρες; stop
και ξανά

σμιλεύει ο πόνος
την πέτρα
ή εμένα¨  stop
όταν ραγίσει
ανατέλλω


 

 

 

 


Ημ/νία δημοσίευσης: 16 Σεπτεμβρίου 2010