ΜΑΡΙΑ ΚΑΝΤ

Ευκτική Ι

Λίγα χειρόγραφα θα τά ’θελα μαζί σου

δύο-τρία ρήματα [κύρια και όπου ενδείκνυται συνηρημένα], το τόξο της μασχάλης
σου και αυτό της θηλής σου, καθόλου παύλες [ίσως ανάπαυλες, ίσως μικρές ανάσες], ένα-δύο παραδείγματα μεταφοράς [κόβω δρόμο για σένα ανήμερα, σε κόβω για άγγελο], ένα μαχαίρι τσέπης για την απροσδόκητη, έστω, περίπτωση κυριολεξίας [κόβω το φρούτο, κόβω τον ομφάλιο λώρο, κόψε με], ω, ναι, οπωσδήποτε ένα τέτοιο μαχαίρι [με κομψό σχεδιασμό και ίσως πτυσσόμενο] και τη μαγεία της νύχτας διάσπαρτη.

Φρόντισα όσο μπορώ τα επιρρήματα.

Ευκτική II

και τότε ρίχνω τα φύλλα και τα ρούχα μ ο υ χαμαί
(είπες μ’ αρέσουν τα τοπία σου γυμνά, είπα κι εμένα)
και τριγυρνώ κυριακάτικα σε ιστορίες και σε κτήματα
και, ναι, σε εμπρόθετα ρήματα - τι κόπος κι αυτός, τι
ίμερος

κάποια φθινόπωρα θα τα ’θελα μαζί σου

Τοπίο

Αν θες να ξέρεις,
το κορμί είναι τοπίο που αγγίζεις αγγίζοντας,
είπε από την απέναντι οικοδομή. Την ακριβώς
αντίκρυ. Στους τοίχους τ ο π ί α σε κάδρα με
χρυσαφί κορνίζες και σκάλισμα. Πιο χέρια τα
χ έ ρ ι α μου έτσι, είπε, πιο τοπία εξαίρετα.

Υ σ τ ε ρ ό γ ρ α φ ο

Όσο για τη στάχτη στους κυνόδοντες και στο γωνιακό τραπεζάκι του καφέ και στα
μπορντώ περίχωρα (είχε, βλέπεις, βοριαδάκι και με πήγαινε), μάθε πως έκαιγα τις
λέξεις μου. Καταλαβαίνεις; Τις έκαιγα. Με αναπτήρα βιντάζ και κοφτά
επαναλαμβανόμενα τσαφ (φορές τα νόμιζες για φούγκα). Ώστε

ακόμα και ύστερα
να έχουν το σήμερα.

Η Μαρία Καντ (Καντωνίδου) γεννήθηκε στην Κύπρο, αλλά ζει στην Αθήνα.

Αγαπά τη γραφή και τη φωτογραφία. Ποιήματα της έχουν μεταφρασθεί στα  αγγλικά, ιταλικά, γερμανικά και ρουμανικά.

Η πρώτη της ποιητική συλλογή, “stanza”, Gutenberg 2021, πρώτη ανατύπωση 2023, συμπεριλήφθηκε στη βραχεία λίστα των Βραβείων Κοινού Public, των Λογοτεχνικών Βραβείων του Περιοδικού Αναγνώστη και των Διεθνών Βραβείων Jean Moréas, τιμήθηκε, δε, με το Βραβείο “Γιάννη Βαρβέρη” της Εταιρείας Συγγραφέων Ελλάδας και το Κρατικό Βραβείο Ποίησης της Κυπριακής Δημοκρατίας.