Ποίηση στους δρόμους και τους τοίχους της πόλης, σε μια διαδρομή απαγγελίας ποιημάτων Σύνταγμα Μοναστηράκι Κεραμεικός,  ποίηση μέσα στην τρέλα των πραγμάτων, τρέλα  στην ποίηση  αναζητώντας το νόημα, ο ποιητικός στοχασμός ανυπότακτος  σε καιρούς αστόχαστους, η εμμονή του στίχου σε έναν αφιλόξενο  μη-ποιητικό  κόσμο.

Οι λέξεις ξεφεύγουν από την κυριολεξία, παίρνουν την ενστικτώδη σημασία τους συμπλέκονται σε προτάσεις φράσεις, στροφές,  γίνονται λόγος του άφωνου και  άδηλου  της ψυχής,  ζητούν να μάς πλησιάσουν, να μας αγγίξουν, να συνομιλήσουν με το δικό μας ποίημα που προϋπάρχει σιωπηλό εντός, στους σκοτεινούς τόπους του εαυτού.

Ας  αφουγκραστούμε τις λέξεις. Αναγκαία η παύση στη μονόστροφη κοινοτοπία της κάθε μέρας. Να σταθούμε λίγο να τις ακούσουμε, να μοιραστούμε  τον πόνο, το φόβο, τον έρωτα, την απώλεια, τη ζωή,  τον θάνατο. Τα έχουν ζήσει όλα. Οι λέξεις της ποίησης. Ανάμεσα  μας, δίπλα  μας,  μέσα μας. 

Μάρω Παπαδημητρίου