CHARLES BAUDELAIRE

Μετάφραση: Eυαγγελία Οικονομάκου
Επιμέλεια: Ιωσήφ Βεντούρας

Le Gouffre

Pascal avait son gouffre, avec lui se mouvant.
— Hélas! tout est abîme, — action, désir, rêve,
Parole! Et sur mon poil qui tout droit se relève
Mainte fois de la Peur je sens passer le vent.

En haut, en bas, partout, la profondeur, la grève,
Le silence, l'espace affreux et captivant...
Sur le fond de mes nuits Dieu de son doigt savant
Dessine un cauchemar multiforme et sans trêve.

J'ai peur du sommeil comme on a peur d'un grand trou,
Tout plein de vague horreur, menant on ne sait où;
Je ne vois qu'infini par toutes les fenêtres,

Et mon esprit, toujours du vertige hanté,
Jalouse du néant l'insensibilité.
— Ah! ne jamais sortir des Nombres et des Êtres

Το βάραθρο

Σε κάθε βήμα του Πασκάλ μαζί κι ο γκρεμνός του
Άββυσος όλα πράξεις πεθυμιές τα όνειρά του
Λόγια! και καθώς σηκώνει όρθια τα μαλλιά μου
ο φόβος πολλές φορές νοιώθω να φυσά εντός μου

Ψηλά, χαμηλά  παντού κενό και το έλλειμα μου
Η σιωπή,  χώρος φρίκης ελκυστικό λημέρι
Στο βάθος της νυχτιάς μου του Θεού κάνει το χέρι
συνέχεια μόρες πολύμορφες τα όνειρά μου

φοβάμαι τον ύπνο σαν μια τρύπα που 'ναι  μεγάλη
Γεμίζω κύμα τρόμου Δεν ξέρω που θα με βγάλει
Απ' τα παράθυρα το άπειρο βλέπω  να είναι

ο ίλιγγος στοιχιό το πνεύμα πάντα κυριεύει
κι η αναισθησία πάντα το τίποτε ζηλεύει
Α ποτέ μη ξεγλιστράς από αριθμούς και Είναι