Εκτύπωση του άρθρου

ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΑΚΗ




Τρία ποιήματα


Η απόστροφος

Κι αυτή η απόστροφος στο σ' αγαπώ
μη σε μπερδεύει
Δεν είναι αγκίστρι να πιαστείς
Δεν είναι μισοφέγγαρο
Δεν είναι καν σημάδι απουσίας
Είναι απλώς εκεί
για να μικραίνει την απόσταση


Σα σκιά

Σα σκιά
ακολουθώ κατά πόδας
τον ιδιοκτήτη μου
Μα αλλού τα πόδια του πατούν
αλλού εγώ
να φτιάχνω σχέδια σώματος
στο χώμα...

Ονειρεύομαι τη στιγμή
που θα ζωγραφίσω στο χώμα
φτερά πεταλούδας
ή χαίτη λιονταριού...
Είμαι μια ιδιαίτερη σκιά
με όνειρα αυτοδιάθεσης...


Αυτούς που ονειρεύονται

Αυτούς που ονειρεύονται
τους αναγνωρίζεις απ' το λακκάκι
πλάι στο χαμόγελο
Αυτό που γίνεται ολόγιομο φεγγάρι
καταμεσής μεσημεριού...
Από τη λάμψη στην άκρη των ματιών
που χύνεται στα μάγουλα
και σου γεμίζει με φως
δωμάτιο νυχτερινό και κατασκότεινο...
Αυτούς που ονειρεύονται τους αναγνωρίζεις
από τα βήματα στα μονοπάτια τους τα ανάποδα
αυτά που οδηγούνε στην καρδιά σου.



Ημ/νία δημοσίευσης: 6 Οκτωβρίου 2015